Memento Mori vs Στο Μάτι του Ταύρου - δύο βιβλία του Δώρου Αντωνιάδη

Memento mori   vs   Στο μάτι του ταύρου
 
Δεν έτυχε μέχρι τώρα να διαβάσω το prequel ενός μυθιστορήματος και μετά να προχωρήσω στο επόμενο που, στην ουσία ήταν το πρώτο που κυκλοφόρησε.
Αλλά και δεν έτυχε- τουλάχιστον σε μένα, τόσα χρόνια που διαβάζω βιβλία ενταγμένα σε διάφορα είδη μυθιστορίας – ένας συγγραφέας αντί να προχωρήσει στη συγγραφή του sequel να πηγαίνει αντίστροφα.
Πείραμα ή κάτι που έτυχε;  Όποια και να ήταν η αιτία, το γεγονός είναι πως πέτυχε απόλυτα η συνταγή. Και όχι μόνο πέτυχε – ακόμη και στις λεπτομέρειες έχει δοθεί σημασία – αλλά το κυριότερο είναι πως, όποιο και να διαβάσεις πρώτα δεν παίζει ρόλο. Εντάσσεσαι εύκολα στην ιστορία και στο συσχετισμό των δύο βιβλίων μεταξύ τους.

Ας βάλω, λοιπόν, τα δύο μυθιστορήματα το ένα απέναντι από το άλλο με τη σειρά ανάγνωσης.
Memento mori και … ο συγγραφέας πάει δύο χρόνια πιο πίσω τον ήρωά του σε σχέση με το πρώτο βιβλίο.  Ο Πέτρος Ελευθεριάδης, δεν έχει σκεφθεί ακόμη την παραίτησή του από το σώμα – πράγμα που το κάνει στο Μάτι του Ταύρου - αν και αρχίζει να σφίγγει ο κλοιός γύρω του.
Memento mori – θυμήσου ότι θα πεθάνεις – και ένα mail με αποστολέα τον Πέτρο Ελευθεριάδη και παραλήπτη έναν πρώην διεθνή μπασκετμπολίστα, είναι η αρχή μιας σειράς ηλεκτρονικών μηνυμάτων που το κάθε ένα κρύβει και από έναν γρίφο. Είναι όμως και η αρχή γεγονότων που συνδέονται με την εξαφάνιση του γιου του πρώην διεθνή, ο οποίος τελικά βρίσκεται ετοιμοθάνατος στο διαμέρισμά του. Ο Πέτρος Ελευθεριάδης και η ομάδα του καλείται να βρει τους υπαίτιους, να λύσει τους γρίφους και να οδηγηθεί στους δράστες. Τα μονοπάτια που βαδίζει η ομάδα των αστυνομικών είναι σκοτεινά, κρύβουν πολλά μυστικά, και μαζί τους βαδίζουμε και εμείς, συμμετέχοντας στην λύση των γρίφων ή έστω … στην απόλαυση της λύσης των γρίφων.
 
Στο μάτι του Ταύρου και ... βρισκόμαστε δύο χρόνια μετά! Μετά από το memento mori.
O Ελευθεριάδης μετράει μέρες για να αφήσει την υπηρεσία του, έχει υποβάλλει ήδη την παραίτησή του, αλλά η υπόθεση μιας στυγερής δολοφονίας απαιτεί τη λύση της. Ένα πτώμα βρίσκεται τοποθετημένο σαν τον Βιτρουβιανό Άνθρωπο του Ντα Βίντσι και κρατά ένα ποίημα με αριθμούς στην αρχή κάθε στροφής.
Μια ιστορία που διαδραματίστηκε πριν είκοσι χρόνια έρχεται στο προσκήνιο και περιπλέκει περισσότερο την ήδη δύσκολη υπόθεση.
Μαθηματικοί γρίφοι, σκιαγραφήματα, ποιήματα χωρίς νόημα, αλλά και πτώματα συνθέτουν ένα παζλ που καλείται να λύσει ο υπό παραίτηση αστυνόμος.
 
Τα δύο μυθιστορήματα αντίκρυ το ένα στο άλλο:
Είναι δοσμένα με απλή, στακάτη, δυνατή γραφή, με εντυπωσιακό στοιχείο τη χρήση του πρώτου προσώπου σε ενεστώτα χρόνο - κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν συγγραφέα και εξαιρετικά καλό για τον αναγνώστη - .
Υπάρχουν αναφορές στο παρελθόν ενταγμένες άψογα στην ιστορία και δοσμένες στο τρίτο πρόσωπο που δεν κουράζουν τον αναγνώστη και… σε πρώτο πρόσωπο έχουμε την παρεμβολή ενός άλλου προσώπου, που δεν φανερώνεται παρά μόνο στις τελευταίες σελίδες. 
 
Τα κεφάλαια είναι μικρά και το τέλος τους είναι  έτσι δοσμένο ώστε,  να μην αφεθείς ούτε λεπτό αλλά να θέλεις να προχωρήσεις στο επόμενο.
Οι ιστορίες και των δύο βιβλίων είναι άρτια δομημένες, η αφηγηματική δεινότητα είναι εμφανής, - στηρίζεται στην απλότητα και είναι απαλλαγμένη από περιττές περιγραφές – η ροή είναι γρήγορη και μικρά σημάδια που μας δείχνουν τη διαδρομή προς τη λύση, είναι διάσπαρτα εδώ και εκεί – τα αντιλαμβανόμαστε στο τέλος πια – ένα τέλος που  έρχεται, και στα δύο μυθιστορήματα, ανατρεπτικό και απρόβλεπτο.
Ένα πολύ καλό εργαλείο βρίσκεται στα χέρια του συγγραφέα. Η αγάπη του για τα μαθηματικά και τους γρίφους. Το αποτέλεσμα; Ο αναγνώστης συμμετέχει – σχεδόν – στη λύση του μυστηρίου αλλά και δημιουργείται έτσι ένας τόνος ιδιαίτερα ελκυστικός που βοηθά στην ένταση που διατρέχει τις ιστορίες.

Κοινά τα στοιχεία, λοιπόν, και στα δύο μυθιστορήματα που, σημαίνει πως ο συγγραφέας δεν έκανε καμία έκπτωση ούτε στο ύφος, ούτε στην αρτιότητα του κειμένου.
Δύο μυθιστορήματα έτσι δοσμένα που δεν απαιτείται μια συγκεκριμένη σειρά ανάγνωσης.
Η επιλογή αφήνεται ελεύθερα στον αναγνώστη. Εξαρτάται από εκείνον ποιο θα διαβάσει πρώτο. Το σίγουρο είναι πως αν θα διαβάσει το ένα, θα θελήσει να προχωρήσει και στο άλλο!

Μemento mori  vs  Στο Μάτι του Ταύρου, λοιπόν, και το αποτέλεσμα είναι ισοπαλία.  

Τα δύο μυθιστορήματα κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. 
 

Η περίληψη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Ο Πέτρος Ελευθεριάδης, αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, μόλις έχει υποβάλει την παραίτησή του στην υπηρεσία και είναι πλέον έτοιμος για ένα νέο ξεκίνημα. Πριν φύγει όμως, αναλαμβάνει να βοηθήσει σε μια τελευταία υπόθεση, με ένα πτώμα που βρίσκεται τοποθετημένο σαν τον Βιτρουβιανό Άνθρωπο του Ντα Βίντσι, το οποίο φέρει ένα περίεργο τατουάζ στο στήθος και κρατά ένα ποίημα με αριθμούς στην αρχή κάθε στροφής. Ο αστυνόμος αντιλαμβάνεται γρήγορα πως δεν πρόκειται για απλή υπόθεση ανθρωποκτονίας. Στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει το έγκλημα, οδηγείται σε μια ιστορία που ξεκινά είκοσι χρόνια πριν στη Θεσσαλονίκη, όπου ένας φοιτητής ψυχολογίας βοηθάει μια κοπέλα να ξεφύγει από τον μανιακό διώκτη της. Όσο περνούν οι ώρες, ο Ελευθεριάδης ανακαλύπτει στοιχεία και γεγονότα που θα του αλλάξουν τη ζωή γρηγορότερα απ’ ό,τι σχεδίαζε.
Ένα συναρπαστικό αστυνομικό θρίλερ με μαθηματικούς γρίφους, υποβλητική ατμόσφαιρα και καταιγιστικό ρυθμό, όπου το παρόν εναλλάσσεται με το παρελθόν, ενώ ο αναγνώστης βρίσκεται διαρκώς προ αλλεπάλληλων εκπλήξεων.

Η περίληψη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. 
Ο πρώην διεθνής μπασκετμπολίστας του Παναθηναικού Κωνσταντίνος Σέργος έχει ραντεβού με τον γιο του Αλέξανδρο, αλλά αυτός δεν εμφανίζεται. Λίγη ώρα μετά ο Σέργος λαμβάνει ένα e-mail με μια κρεμάλα –επτά γράμματα και παύλες ανάμεσα–, το παιχνίδι που έπαιζε με τον γιο του όταν ήταν μικρός. Φοβούμενος πως αυτό δεν είναι σύμπτωση και μη βρίσκοντας πουθενά τον γιο του, ο Σέργος επικοινωνεί με την αστυνομία και ζητάει να μιλήσει με τον μόνο άνθρωπο που πιστεύει πως μπορεί να τον βοηθήσει: αυτόν που φαίνεται να έστειλε το e-mail, τον Πέτρο Ελευθεριάδη, αστυνόμο του τμήματος Ανθρωποκτονιών. Ο Ελευθεριάδης προσπαθεί να λύσει τον γρίφο για να εντοπίσει τον γιο του Σέργου, αλλά και για να μάθει ποιος ενέπλεξε τον ίδιο στην υπόθεση. Την ώρα όμως που ο αστυνόμος βρίσκει τον Αλέξανδρο ετοιμοθάνατο στο διαμέρισμά του, ο Σέργος λαμβάνει στον υπολογιστή του ένα νέο e-mail με τέσσερα σκίτσα: ένα κερί που λειώνει, ένα μπουκάλι κρασιού, ένα γαρύφαλλο κι ένα παράξενο κρανίο. Ο Ελευθεριάδης καταλαβαίνει πως η εξαφάνιση του Αλέξανδρου ήταν μόνο η αρχή. Άλλο ένα αστυνομικό θρίλερ με μαθηματικούς γρίφους και ήρωα τον Πέτρο Ελευθεριάδη, μια υπόθεση την οποία καλείται να διαλευκάνει δυο χρόνια πριν από τα γεγονότα που τον σημάδεψαν στο μυθιστόρημα Στο μάτι του ταύρου.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα :
Ο Δώρος Αντωνιάδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1974 και ζει στην Αθήνα με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Σπούδασε μαθηματικά, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και εργάζεται ως μηχανικός τηλεδιασκέψεων. 
Το πρώτο του βιβλίο ( Στο Μάτι του Ταύρου, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2015) περιλαμβανόταν στη βραχεία λίστα πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα της Εταιρείας Συγγραφέων.
Το Memento Mori είναι το δεύτερο βιβλίο του.