ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΥΕΛΛΑ - ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ

Γράφει η Μαρία Κουλούρη.

'' Κάτι κολασμένο έρχεται προς τα εδώ …''
Με μια φράση από τον Μάκβεθ του Σαίξπηρ,  να σηματοδοτεί την έναρξη του βιβλίου, ξεκινά η ανάγνωση και η ένταση απλώνεται σιγά-σιγά σε ένα πολύ καλοδουλεμένο κείμενο, παρασέρνοντας τον αναγνώστη και βυθίζοντας τον κυριολεκτικά στις σελίδες του.
Φως μέσα στη θύελλα και ο Κώστας Κρομμύδας παρουσιάζει μια ιστορία πολύ διαφορετική, από τις προηγούμενες των τεσσάρων βιβλίων του.
Ένα νησί,  που έχει πάρει το όνομά του από τη Θεά της Αιγύπτου Αθώρ  και από το γεγονός πως είναι χαμένο κάπου στη μέση του Αιγαίου Πελάγους, νησί χωρίς θωριά, βρίσκεται ξαφνικά στο επίκεντρο έντονων καιρικών φαινομένων. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα καθώς οι προβλέψεις τους είναι :
'' Αυτά που συνέβησαν τις προηγούμενες μέρες μοιάζουν με σφαίρες ενός περίστροφου μπροστά στη μετεωρολογική βόμβα μεγατόνων που θα πέσει από σήμερα το βράδυ ''. 
Η πληροφόρηση είναι για την παλαιοντολόγο Φωτεινή Μέλιου που πριν αναλάβει τα καθήκοντά της στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, έχει επισκεφθεί τη γενέθλια πατρίδα της την Άθωρα. Η ραγδαία επιδείνωση του καιρού την εγκλωβίζει εκεί. Κάθε επικοινωνία αποκόπτεται και η Φωτεινή καλείται να βοηθήσει τις Αρχές όταν ένας ιερέας βρίσκεται άγρια δολοφονημένος. Η αποκάλυψη ότι παρόμοιες δολοφονίες έχουν γίνει και σε άλλα μέρη του κόσμου περιπλέκει την κατάσταση. Στην Άθωρα δεν παγιδεύονται μόνο οι κάτοικοι, αλλά και ο δολοφόνος.
Τα έντονα καιρικά φαινόμενα αρχίζουν να σαρώνουν το νησί και … ο φόβος, η δυσπιστία, και  η παράνοια  κυριαρχούν. Ο αντικατοπτρισμός τους,  που είναι δυνατά δοσμένος  από τον συγγραφέα σε πολλές σκηνές του βιβλίου, ανεβάζει την αδρεναλίνη του αναγνώστη στα ύψη. Οι περιγραφές των στοιχείων της φύσης που ανεξέλεγκτα δρουν σαν μανιασμένα θεριά και σκορπίζουν τον πανικό και την καταστροφή στο πέρασμά τους είναι συνταρακτικές .
 
Με μια κινηματογραφική, μεστή γραφή μέσα σε μια γερά κτισμένη νουάρ ατμόσφαιρα, ο Κώστας Κρομμύδας με εξαιρετικά περιγραφική αφήγηση, εστιάζοντας ακριβώς στα σημεία που πρέπει για να ενταθεί το μυστήριο, στήνει την ιστορία του σκιαγραφώντας παράλληλα χαρακτήρες ανθρώπων τελείως διαφορετικών μεταξύ τους. Καταλύτης στη διαμόρφωση των χαρακτήρων είναι η ίδια η καταιγίδα που δρα στην ιστορία όχι μόνο φέρνοντας την καταστροφή, αλλά και ανασύροντας μέσα από τους ανθρώπους χαρακτηριστικά που μέχρι τότε ήταν άγνωστα.
Γένους θηλυκού, εκτός από την καταιγίδα,  είναι και οι κυρίαρχες μορφές στο μυθιστόρημα όπως η Φωτεινή, που έχει το ρόλο του κύριου αφηγητή της ιστορίας, και  η  Σοφί, μια παράξενη φιγούρα,  κάτοικος του νησιού τα τελευταία 30 χρόνια.  Οι δυο αυτές μορφές σμιλεμένες άριστα από το συγγραφέα, κλέβουν την παράσταση στο βιβλίο, άσχετα με το ρόλο που καταλαμβάνουν σ΄αυτό, με την έντονη προσωπικότητά της η μία και τη μυστηριακή της υπόσταση η άλλη.  

‘’Το δέρμα του προσώπου της, στεγνό και ζαρωμένο, ψημένο από τον ήλιο και γεμάτο ρυτίδες, έμοιαζε με χάρτη που τον διέσχιζαν ρυάκια απ΄άκρη  σ΄άκρη. Τα μάτια της είχαν απροσδιόριστο χρώμα, που ήταν ένα συνδυασμός καφέ και πράσινου, λες και αποτυπωνόταν μέσα τους η γη του νησιού μας. Ήταν εξαιρετικά αδύνατη, σχεδόν σκελετωμένη.΄΄
''Η παράξενη γυναίκα μάζεψε αμίλητη την τσάντα της και πηγαίνοντας προς τα βράχια άρχισε να σκαρφαλώνει με την ίδια ευκολία που τα κατέβηκε. Λίγο πριν χαθεί, σταμάτησε και κοίταξε προς την ανταριασμένη Ανατολή, λέγοντας σιβυλλικά :   << Οι Άρπυιες … >>.
 
Η αφηγηματική γραφή εναλλάσσεται από πρωτοπρόσωπη – το ρόλο αναλαμβάνει η Φωτεινή η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου - σε τριτοπρόσωπη, όταν απαιτείται ο αναγνώστης να απομακρυνθεί από εκείνη, χωρίς καθόλου να χάνεται ο ρυθμός και η ένταση του κειμένου.
Οι διάλογοι που καταλαμβάνουν αρκετά μεγάλο μέρος του βιβλίου είναι δουλεμένοι εξαιρετικά, δίνουν πολλά στοιχεία του χαρακτήρα των ηρώων και δεν αποτελούν απλά βοηθήματα του συγγραφέα για το προχώρημα της ιστορίας, παρά εντάσσονται πλήρως στη σφιχτοδεμένη πλοκή του.
Η συνεκτικότητα των χαρακτήρων, η αφηγηματική φόρμα πάνω στην οποία ο συγγραφέας βαδίζει και το δραματικό στοιχείο που είναι έντονο μέσα σε όλο το βιβλίο, έρχονται και συμπληρώνονται από το γρήγορο ρυθμό, το νεύρο, τη φαντασία και τη στόχευση για το τελικό αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που θα φέρει το φως  της κάθαρσης, αιτιολογώντας πράξεις και ισορροπώντας καταστάσεις.
Οι αναφορές σε μετεωρολογικά φαινόμενα - αποτέλεσμα σωστής έρευνας - γίνονται σε ενίσχυση της αφήγησης της κυρίως μυθοπλασίας και δεν αφήνονται στην πληροφόρηση του αναγνώστη και μόνο. 
Αντίθετα παρεμβάλλονται με τέτοιο τρόπο που να φέρνουν το αποτέλεσμα που προφανώς ο συγγραφέας θα ήθελε, τη μεγαλύτερη ένταση δηλαδή στο κείμενό του.
 
Ο κύκλος που ανοίγει, η ίδια εικόνα είναι δοσμένη από τον συγγραφέα στην αρχή και στο τέλος - πολύ καλό το λογοτεχνικό εύρημα – κλείνει ένα χρόνο μετά, έχοντας όμως ήδη φέρει την κάθαρση και το φως.
 
Θετικά στοιχεία :
1. Σφιχτοδεμένη πλοκή
2. Συνεκτικότητα χαρακτήρων
3.Γρήγορος ρυθμός, ένταση, σασπένς.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ. Πρώτο έτος κυκλοφορίας 2017.

υ.γ. Η φωτογραφία ανήκει σε ανώνυμο καλλιτέχνη.