Σχολιάζει η Μαρία Κουλούρη Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα πολυτελές πεντάστερο ξενοδοχείο στις Ελβετικές Άλπεις. Το χειμερινό θέρετρο έχει πολλούς επισκέπτες, γιατί εκτός από τη μινιμαλιστική και πολυτελή κατασκευή του, έχει και ένα παρελθόν. Πριν πολλά χρόνια ήταν σανατόριο. Η φήμη του το ακολουθεί και οι αντιδράσεις των οργανώσεων υπέρ του περιβάλλοντος και της διατήρησης αυτού την ενισχύουν. Η ντετέκτιβ Έλιν Γουόρνερ μετά από μια άσχημη εμπειρία στην υπηρεσία της που ενίσχυσε τραύματα του παρελθόντος, έχει πάρει άδεια ενός χρόνου από τη δουλειά της. Οι προσπάθειές της για την καταπολέμηση της αγχώδους διαταραχής πέφτουν στο κενό. Έχει απομακρυνθεί από τον αδελφό της, έτσι η πρόσκληση για τους αρραβώνες του στο πολυτελές ξενοδοχείο φαίνεται σαν μια καλή ευκαιρία επανασύνδεσης. Φθάνει εκεί με τον αρχιτέκτονα σύντροφό της, αλλά από την πρώτη στιγμή οι κρίσεις πανικού επιτείνονται. Μια χιονοστιβάδα κλείνει την πρόσβαση προς τον υπόλοιπο κόσμο και μια αλυσίδα από ανατριχιαστικούς φόνους ξεκινά. Η τοπική αστυνομία αδυνατεί να φθάσει στον τόπο των εγκλημάτων. Ο δολοφόνος είναι εγκλωβισμένος εκεί και δρα ανενόχλητος. Έτσι, η Έλιν, παρά τις κρίσεις πανικού, αποφασίζει να ξεπεράσει τους φόβους της και να αναλάβει δράση. Άρχισα να το διαβάζω με πολλές προσδοκίες οι οποίες εκπληρώθηκαν μέχρι την 100η σελίδα περίπου. Το σκηνικό - φοβερά ατμοσφαιρικό, αρκετά σκοτεινό -, έδενε πολύ καλά με την υπόθεση και οι αναφορές στη ζωή στο σανατόριο συνηγορούσαν στη δημιουργία του σωστού κλίματος. Οι δραματικοί τόνοι ανέβαιναν σιγά σιγά και όλα συνηγορούσαν υπέρ του. Είχε όλες τις προδιαγραφές για να χαρακτηριστεί ένα πολύ δυνατό locked room mystery. Όμως, η συγγραφέας στο ντεμπούτο της προσπάθησε να βάλει πολλά στοιχεία, λίγα απ΄όλα, με αποτέλεσμα όλο αυτό να γίνει boomerang στην ιστορία της. Πολλοί φόνοι, σε λίγο διάστημα, πολλά ερωτηματικά, πολλές υποψίες, πολλές αλλαγές πλεύσης των ηρώων της, πολλές ασαφείς θέσεις. Οι μέθοδοι που ακολουθεί η ντετέκτιβ για την έρευνά της δεν πείθουν, θα τις χαρακτήριζα ερασιτεχνικές, οι κεντρικοί ήρωες δεν πείθουν κι εκείνοι, και κυρίως το κίνητρο διαφαίνεται χωρίς την ισχύ που θα έπρεπε να έχει. Πέρασα δύο μέρες καλά μαζί του, με κέρδισε όλη αυτή η ατμόσφαιρα που κάλυπτε την ιστορία, είχα την αγωνία σε αρκετά σημεία να δω τι έγινε παρακάτω, αλλά θα προτιμούσα να είχε προσεχτεί περισσότερο και να μη μου αφήσει την αίσθηση του ανικανοποίητου. Στο τέλος φαίνεται καθαρά ότι η ιστορία θα συνεχιστεί. Θέλω να πιστεύω ότι το επόμενο βιβλίο της θα είναι καλύτερο! Εις το επανιδείν, λοιπόν, Σάρα Πιρς! Η περίληψη από το οπισθόφυλλο : ΔΕ ΘΑ ΘΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ… Ένα πεντάστερο επιβλητικό ξενοδοχείο στις Ελβετικές Άλπεις. Ένα παλιό σανατόριο. Χωμένο στο χιόνι. Απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο. Μια αστυνομικός στα πρόθυρα της κατάρρευσης. ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ! Όταν η ντετέκτιβ Έλιν Γουόρνερ λαμβάνει μια πρόσκληση από τον αποξενωμένο αδελφό της να γιορτάσουν τον πρόσφατο αρραβώνα του σε ένα χειμερινό θέρετρο, δεν μπορεί παρά να τη δεχτεί. Φτάνοντας όμως στο Λε Σομέ, εν μέσω μιας απειλητικής χιονοθύελλας, η Έλιν αμέσως νιώθει νευρικότητα. Παρά το ειδυλλιακό σκηνικό, τόσο ο χώρος όσο και ο αδελφός της, Άιζακ, την αγχώνουν. Και όταν ξυπνούν, το επόμενο πρωί, η αρραβωνιαστικιά του έχει εξαφανιστεί. Ενώ η χιονοθύελλα μαίνεται αποκλείοντας την πρόσβαση στο ξενοδοχείο και η γυναίκα παραμένει άφαντη, οι ένοικοι του ξενοδοχείου αρχίζουν να πανικοβάλλονται… Λίγα λόγια για τη συγγραφέα : Η ΣΑΡΑ ΠΙΡΣ μεγάλωσε στο Ντέβον του Ηνωμένου Βασιλείου. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ και στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη δημοσιογραφία. Έζησε αρκετά χρόνια στην Ελβετία, όπου περνούσε τον ελεύθερο
χρόνο της εξερευνώντας τα βουνά, ενώ ακόμη έχει ένα σπίτι στη μικρή πόλη του Κραν-Μοντανά στις Ελβετικές Άλπεις, σκηνικό που αποτέλεσε την αρχική έμπνευση για να γράψει το ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ, το πρώτο της μυθιστόρημα. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά και έχουν προκριθεί στη βραχεία λίστα των υποψηφιοτήτων για πολλά βραβεία.
0 Comments
|
|