ΒΑΛΕ ΕΝΑ ΦΥΛΑΚΑ - HARPER LEE

Τα χρόνια πέρασαν. Η Σκάουτ μεγάλωσε κι έγινε πια η νεαρή 26χρονη δεσποινίδα Τζιν Λουίζ. Αρκετά ώριμη, με τους ορίζοντες της ακόμα πιο διευρυμένους σε σχέση με την παιδική της ηλικία, η Τζιν Λουίζ κατοικεί στην πολυπολιτισμική και πολύβουη Νέα Υόρκη χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το αποπνικτικά συντηρητικό Μέικομπ της Αλαμπάμα.
Μια ολιγοήμερη επίσκεψη στο γενέθλιο τόπο της με σκόπο την ηρεμία και την ξεκούραση, θα φέρει αντιμέτωπη την Τζιν Λουίζ με αναπάντεχες εκπλήξεις, εκπλήξεις λιγάκι σκληρές που θα την προσγειώσουν απότομα στην πραγματικότητα...
Η ανακάλυψη ενός φυλλαδίου με τίτλο « Η Μαύρη Πανούκλα» στο οποίο απεικονίζεται το σκίτσο ενός ανθρωποφάγου Νέγρου θα καταστρέψει την ιδανική εικόνα που είχε οικοδομήσει η ίδια για τον πατέρα της, τον Άττικους Φίντς, εικόνα θεμελιωμένη στις αγνές παιδικές της αναμνήσεις...

Διαβάζοντας το βιβλίο της Χάρπερ Λη που κυκλοφόρησε το 2015 από τις Εκδόσεις BELL με τίτλο «Βάλε ένα φύλακα» αισθάνθηκα ένα κύμα οικειότητας και θαλπωρής να με τυλίγει, και γνώριμες μυρουδιές νοσταλγίας να παίζουν με την όσφρηση μου. Αισθάνθηκα σαν να συναντώ μια παιδική μου φίλη που είχα χρόνια να δω και να μάθω νέα της... Μία τυχαία συνάντηση, ίσως ένα βροχερό πρωινό σε έναν πολυσύχναστο δρόμο της Νέας Υόρκης ή ένα ήρεμο απογευματάκι στους έρημους δρόμους του Μέικομπ... Αφορμή για λίγες στιγμές συντροφικότητας παρέα με ένα φλιτζάνι αχνιστό καφέ και τα τελευταία γεγονότα που τάραξαν τη ζωή της αγαπημένης και χρόνια φίλης Τζιν Λουίζ να γλιστρούν από τα χείλη της και να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μου.

Το «Βάλε ένα φύλακα» σε μετάφραση της Σώτης Τριανταφύλλου είναι το 2ο βιβλίο της βραβευμένης με Πούλιτζερ συγγραφέως Χάρπερ Λη που έρχεται για να φωτίσει λιγάκι διαφορετικά το 1ο της βιβλίο «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» που δημοσιεύτηκε το 1960. 
Με λόγο απλό, μα καθόλου απλοϊκό, λόγο ζωντανό και λυρικό ανά σημεία, λόγο σύντομο και στρωτό, διαποτισμένο με ανάλαφρο χιούμορ, λόγο με μεγάλο νοηματικό βάρος που ωστόσο δεν δυσχεραίνει την ροή της ανάγνωσης η ΧάρπερΛη “σκοτώνει” ένα ιδανικά πλασμένο παραμύθι και πλάθει μία ρεαλιστική, σκληρή πραγματικότητα δίνοντας ένα ηχηρό τέλος στην παιδική ηλικία της Τζιν Λουίζ και σηματοδοτώντας την έναρξη της ενήλικης ζωής της καλωσορίζοντας την σε έναν όχι και τόσο αγγελικά πλασμένο κόσμο... 

Έναν κόσμο βαλτωμένο σε απαρχαιωμένες ρατσιστικές αντιλήψεις, προσκολλημένο στο ένδοξο παρελθόν του... Έναν κόσμο δίχως αξίες και ιδεώδη, κόσμο ανελεύθερο όπου για ακόμη μια φορά το προσωπικό ρατσιστικό συμφέρον κερδίζει την άνιση μάχη.

Ομολογώ πως κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του συγκεκριμένου βιβλίου θύμωσα, απογοητεύτηκα, αγάπησα λίγο περισσότερο την Τζιν Λουίζ για τον αυθορμητισμό της και τη δύναμη που αντλεί απ' τα “πιστεύω” της, στεναχωρήθηκα και απομυθοποίησα πρόσωπα και καταστάσεις... 
Προσγειώθηκα άτσαλα στην πραγματικότητα, μα ταυτόχρονα εκτίμησα βαθύτατα τη σοφία και το μεγαλείο της συγγραφέως που μέσω της απλής διεισδυτικής γραφής της κατάφερε να δημιουργήσει ένα ακόμη διαχρονικό ανθρώπινο μυθιστόρημα που θίγει άμεσα, ζητήματα όπως ο ρατσισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα μα και το δικαίωμα και παράλληλα η ευθύνη της προσωπικής επιλογής...

Αν λοιπόν το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» ήταν ένα μυθιστόρημα συνονθύλευμα παιδικών αναμνήσεων, το «Βάλε ένα φύλακα» είναι ένα βιβλίο της αναγκαίας ενηλικίωσης που ήρθε να διαδραματίσει τον δικό του ξεχωριστό ρόλο στην ιστορία ζωής της αγαπημένης σε πολλούς αναγνώστες ηρωίδας Τζιν Λουίζ. 

Είναι ένα βιβλίο που είμαι σίγουρος πως αν έχετε διαβάσει τα Κοτσύφια θα σας χαρίσει ακόμη μία απολαυστική αναγνωστική εμπειρία στο πλευρό της ενήλικης πια Σκάουτ. Αν πάλι δεν έτυχε στο παρελθόν να γνωρίσετε την ολοζώντανη, γοητευτικά απλή γραφή της Χάρπερ Λη ίσως ήρθε πια ο καιρός να το επιχειρήσετε διαβάζοντας το «Βάλε ένα φύλακα». ​