Για το Vivlia4U γράφει η φίλη της σελίδας Αναστασία Δημακοπούλου. Συχνά-πυκνά αναρωτιέμαι πόσο ευτυχής νιώθω, όταν βυθίζομαι σ΄ένα καλοδουλεμένο λογοτεχνικό βιβλίο, μ΄εντυπωσιακές περιγραφικές εικόνες, εμπλουτίζοντας έτσι, τον γνωστικό και συναισθηματικό κόσμο μου, ανοίγοντας νέους ορίζοντες, με μαρτυρίες και βιώματα πρωτόγνωρα!
Υπάρχουν όμως και κάποια βιβλία, που διαβάζοντάς τα, σε καθηλώνουν με τις απάνθρωπες σκηνές που ξετυλίγονται μπροστά σου. Αισθάνεσαι έναν κόμπο, το στομάχι σου ανακατεύεται, φρικτές εικόνες χοροπηδούν στο μυαλό σου ξανά και ξανά. Νιώθεις να θυμώνεις, να εξαγριώνεσαι χωρίς να μπορείς να προσδιορίσεις την αιτία της οργής σου. Πόσο περισσότερο, όταν αυτό το βιβλίο αντικατοπτρίζει την αληθινή ζωή ενός καθημερινού ανθρώπου, που από την ώρα της σύλληψής του, η μοίρα, του παίζει περίεργα παιχνίδια. “Είμαι ένας άνθρωπος που για να σε αφήσω να διαβάσεις όλα αυτά που κάνουν εμένα, ΖΗΤΑΩ από σένα να με αφήσεις ελεύθερη να τα εκφράζω όλα αυτά! Αλλιώς το βιβλίο αυτό κλείνει εδώ για σένα...” Με αυτά τα λόγια η Ιφιγένεια στον πρόλογο του βιβλίου, υποδέχεται τους αναγνώστες της, τους προκαλεί να την αφουγκραστούν, χωρίς τις καταδικαστέες κοινωνικές προκαταλήψεις, να βουτήξουν στ΄άδυτα της θλιμμένης της ψυχής, να μην λιγοκαρδίσουν διαβάζοντας τ΄ανείπωτα που θ΄ακολουθήσουν στις σελίδες του, αλλά να είναι προετοιμασμένοι για ένα δυνατό ψυχοσωματικό σοκ....Το αντέχετε; αν όχι, κλείστε το βιβλίο... η λιποψυχία δεν έχει θέσει σ΄αυτό το έγκλημα! Μόνο προσοχή...οι πέντε αισθήσεις μας πρέπει να είναι σε διαρκή ετοιμότητα... Για να προλαμβάνουμε παρόμοιες καταστάσεις, τραυματικές για το σώμα και την ψυχή εφόρου ζωής, που οδηγούν σε οικογενειακά δράματα και αδιέξοδα! Για ν΄αποφύγουμε άλλον έναν τελματικό κύκλο σιωπής, ένα μυστικό που αποσιωπάται, γιατί (όπως λέει και ο παΤέρας) είναι το δικό μας μυστικό, που πάρθηκε από κοινού και δεν είναι ηθικό να ειπωθεί... Είναι τρομερό όμως....πώς μπορεί ένα παιδάκι 7 χρονών να ξεκαθαρίσει στο μυαλουδάκι του, τί είναι νόμιμο και τί όχι; H αίσθηση της απόρριψης, της συναισθηματικής ανασφάλειας και της εγκατάλειψης από αγαπημένα πρόσωπα δυστυχώς, το γεμίζει με τύψεις, με αποτέλεσμα ολέθριο. Εγκλωβίζεται σ΄ένα κύκλο σιωπής, οι απειλές και οι ενοχές το πνίγουν γιατί το εμποδίζουν να φωνάξει, να βγάλει προς τα έξω αυτό το οποίο βιώνει. Δεν μπορούσε να πιστέψει στ΄αυτιά της, όταν η συγγραφέας κλήθηκε από την Ιφιγένεια για ν΄αποτυπώσει την ζωή της σε βιβλίο, ώστε να γνωρίσει ο κόσμος τον γολγοθά που έζησε η ίδια, από την κοιλιά της μάνας της ακόμη...Όχι απλά δεν ήταν άξια λόγου η ιστορία της, αλλά όλα αυτά που λέχθηκαν ήταν πραγματικά αποστομωτικά, ανείπωτα, απάνθρωπα...Τα χυδαία και προσβλητικά λόγια, οι ακατανόμαστες φράσεις, οι ασχήμιες, -αναρωτιέται η κΤσακίρη- με τί θάρρος και ψυχή ειπώθηκαν, από έναν άνθρωπο διαλυμένο, που είχε περάσει τα πάνδεινα στα χέρια του δυνάστη παΤέρα(ς). Είναι άραγε αυτή η εσωτερική δύναμη, η θέληση για ζωή, η διαβολεμένη ψυχραιμία; Tί ήταν αυτό, που την ταρακούνησε, ύστερα από 4 δεκαετίες βίαιης σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, υπό την επιροή ακόμη και του ποταπού κόσμου των ουσιών, εμπλεκόμενη μέχρι και στα δίχτυα του νόμου, να πραγματοποιήσει μία απόφαση που της είχε πλέον γίνει εμμονή....την ανταπόδοση του κακού που άγγιζε κάθε κύτταρο του κορμιού της, την εξασφάλιση της δικαιοσύνης, την εκδίκηση! Αυτό επιθυμούσε η Ιφιγένεια! Το βιβλίο ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Ο κύκλος της σιωπής είναι ένα σκληρό βιβλίο, για αναγνώστες με γερό στομάχι. Τα συναισθήματα που εισπράτεις; αποστροφή, απέχθεια, πόνος, διαστροφή. Μία αρρωστημένη κατάσταση που εκφράζεται ωμά με σκληρή γλώσσα, αλλά με απόλυτο σεβασμό στο πρόβλημα, χωρίς ωραιοπρέπειες και αποστείρωση των γεγονότων. Η επιθυμία απόδοσης δικαιοσύνης δεν άφησε την Ιφιγένεια ν΄αποσιωπήσει το γεγονός, για να προστεθεί άλλο ένα συν σ΄ένα απίστευτο αριθμό ανθρώπων που δεν τολμούν ν΄ακουστουν, φοβούμενοι την κοινωνική κατακραυγή, εθελοτυφλώντας πίσω από κοινωνικά κλισε και στερεότυπα που στην ουσία, διαιωνίζουν το πρόβλημα. Θέλησε ν΄ακουστεί, να σπάσει την σιωπή της και -όπως η ίδια αναφέρει- , να γίνει το βιβλίο αυτό ένα “εργαλείο” για τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν αντίστοιχο πρόβλημα αλλά και για τους πολίτες που μπροστά στην αμηχανία τους, κλείνουν τα μάτια και τ΄αυτιά τους και αποδίδουν το “κατηγορώ”τους στο θύμα και όχι στον θύτη. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Πρώτο έτος κυκλοφορίας 2017.
0 Comments
|
|