Τι ζητάμε από ένα βιβλίο; Μια δυνατή, πολύ δυνατή ιστορία; Που σε ταξιδεύει με το νου και την ψυχή σε άλλες σφαίρες μακρινές από την καθημερινότητα;
Μήπως ζητάμε ανατροπές και εκπλήξεις; Ένα τέλος απρόσμενο; Περιγραφές γεμάτες γλύκα; Συναισθήματα έντονα όπως ... συγκίνηση, χαρά, θυμό, πόνο; Μήπως ζητάμε όλα τα παραπάνω αλλά και κάτι περισσότερο; Να λειτουργεί μήπως και σαν εφαλτήριο στις σκέψεις μας; Σαν δίοδος που μας οδηγεί στο να προβληματιστούμε, να ανασαλέψουμε ερωτηματικά που πάντα γυρόφερναν στο νου μας; Στην ''Παναγιά των δελφινιών'' η συγγραφέας με μια ιδιαίτερα προσεγμένη και τρυφερή γραφή στήνει μια ιστορία πρωτότυπη και δυνατή. Παράλληλα μέσα από τους ήρωές της αναπτύσσει -υφαίνοντας κυριολεκτικά - με μεγάλη τέχνη αλλά και σεβασμό θέματα που άπτονται της προσωπικής μας αναζήτησης, θέματα που από την ώρα που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας πορεύονται μαζί μας. Θέματα που άλλοι από μας απλά τα σκεπάζουμε αποδεχόμενοι σιωπηλά αυτό που βρήκαμε και άλλοι προβληματιζόμενοι τα αποδεχόμαστε ή τα απορρίπτουμε. Ο ρόλος της συγγραφέως διακριτός από την αρχή ως το τέλος. Αφήνει τον αφηγητή - ποιος νάναι άραγε; - να γίνει δεινός οδηγός σε πεδία αναζήτησης, δικαίωσης, έντονων συναισθημάτων αλλά και γαλήνης και αφήνει και μας να δεχτούμε ή να απορρίψουμε. Διαβάζοντας το βιβλίο της Θάλειας Κουνούνη μπορώ αβίαστα να πω, πως καλύφθηκα σε όλα τα στοιχεία που κατά την γνώμη μου χαρακτηρίζουν και τη διαχρονικότητα ενός βιβλίου. Κυκλοφορεί από εκδόσεις Λιβάνη. Πρώτο έτος κυκλοφορίας 2015.
0 Comments
|
|