''Κι όμως αρκεί ένα έναυσμα, μια φωτογραφία, μια μυρωδιά, μια εικόνα φαινομενικά άσχετη, ένας ήχος, για να επαναφέρουμε συνειρμικά μπροστά μας σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια όλα όσα νομίζαμε ξεχασμένα ή τα θέλαμε ξεχασμένα. '' Ο Χρήστος Φλουρής με το βιβλίο του '' Χάρτινες μνήμες '' φτιάχνει το οδοιπορικό μιας γυναίκας που χρόνια πάλευε να αποσείσει από μέσα της μνήμες οδυνηρές. Που χρόνια πάλευε να τις σκεπάσει, και να σβήσει έτσι τα χνάρια τους από την ψυχή της. Χρειάστηκε το χάρτινο αποτύπωμά τους, κάποια στιγμή – από εκείνες που ποτέ δεν διαφεντεύουμε - για να ξεκινήσει το δρόμο της επιστροφής στο παρελθόν και το αργό ξεκαθάρισμα των όσων την βάρυναν. Η Χαρά μετά από μια παρόρμηση, και όχι ειλημμένη απόφαση, φεύγει για να αναζητήσει πίσω τη ζωή της. Να τη διεκδικήσει. Να πάρει πίσω ό,τι στερήθηκε. Να τιμωρήσει ; Ίσως. Να εκδικηθεί ; Ίσως. Η κάθαρση έρχεται. Με ποιόν τρόπο ; Θα το δείτε διαβάζοντας το βιβλίο. Ο συγγραφέας αρχίζει την ιστορία του με μια ''φαινομενικά '' ήρεμη περιγραφή μιας συνηθισμένης και τυπικής ημέρας της ηρωίδας του. Μέσα σε τρεις μόνο σελίδες που δείχνουν απλές, αλλά δεν είναι , σκιαγραφεί το πορτρέτο της. Ένα πορτρέτο που το κοιτάς από κοντά και βλέπεις όλες αυτές τις μικρές λεπτομέρειες του ψυχικού κόσμου ενός ανθρώπου, έτσι όπως βγαίνουν από την καθημερινή συμπεριφορά του. Μικρές λέξεις, μικρές φράσεις δοσμένες εδώ και εκεί, που αν τις προσέξεις, σου δίνουν το βήμα για να προχωρήσεις και να βρεις την απάντησή τους πιο κάτω, εκεί που μέσα από τις '' Χάρτινες μνήμες '' η ιστορία ξετυλίγεται σιγά σιγά. Με τριτοπρόσωπη αναδρομική αφήγηση στην αρχή του βιβλίου ο αναγνώστης έρχεται σε άμεση επαφή με το παρελθόν της ηρωίδας . Μαθαίνει από αυτό, όσα χρειάζεται να μάθει, για να μπορέσει να ακολουθήσει το συγγραφέα στην αφήγηση με εσωτερική εστίαση της ηρωίδας του στο παρόν. Ο συγγραφέας δεν αποστασιοποιείται μένοντας μακριά, αλλά ακολουθεί την ηρωίδα του αναλύοντας και εμβαθύνοντας τα συναισθήματά της. Στηρίζει τα γεγονότα που οδηγούν την ηρωίδα του σε αποκαλύψεις και δεν τα αφήνει στιγμή να αιωρούνται. Με απλή, κατανοητή και περιγραφική, εκεί που χρειάζεται γραφή, ο Χρήστος Φλουρής μας δίνει ένα πολύ καλό μυθιστόρημα. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο συναίσθημα, χωρίς κορώνες μελοδραματισμού – αν και θα μπορούσε πολύ εύκολα να ξεφύγει - αλλά και γεμάτο μεθυστικές μυρωδιές από φασκόμηλο, φλισκούνι και λαδανιές . Η συμβουλή μου είναι η ίδια για όλα τα βιβλία που με κράτησαν. Διαβάστε αργά, παίρνοντας νοήματα από κάθε λέξη. Δυνατά σημεία. 1.Πολύ καλή γραφή. 2. Αποφυγή μελοδραματικών τόνων, αν και η ιστορία το επέτρεπε. Κυκλοφορεί από Εκδόσεις Διόπτρα. Πρώτο έτος κυκλοφορίας 2017.
0 Comments
|
|