''Είναι αμαρτία να σκοτώνεις κοτσύφι'' είναι η συμβουλή του δικηγόρου Άττικους Φιντς στα παιδιά του, καθώς ο ίδιος αποφασίζει να υπερασπιστεί στο δικαστήριο το πραγματικό ''κοτσύφι ''έναν νεαρό νέγρο δηλαδή. Με μια πολύ δυνατή γραφή η συγγραφέας ζωντανεύει τον Αμερικάνικο νότο της δεκαετίας του 1930. Το Μέικομπ, η πόλη που διαδραματίζεται η ιστορία, είναι μια πόλη τυπική των νότιων πολιτειών της Αμερικής. Μια παλιά κουρασμένη πόλη. Η ράθυμη ζωή των κατοίκων της, ανακατεύεται με τη σκόνη των δρόμων, και όταν αυτή κατακάθεται βγαίνουν ένα - ένα τα στερεότυπα που οι άνθρωποι έχουν κτίσει μέσα τους σχετικά με το δίκιο και το άδικο, σχετικά με το σωστό και το λάθος. Στερεότυπα ακλόνητα διαμορφωμένα από γενιές και γενιές πιο πίσω, που έχουν καθορίσει τη στάση των ανθρώπων και έχουν σμιλεύσει το χαρακτήρα τους. Προκαταλήψεις, μίσος για τους νέγρους, φθόνος και φόβος για κάθε τι διαφορετικό και προοδευτικό χαρακτηρίζουν τους κατοίκους του Μέικομπ. Κλεισμένοι στα σπίτια τους, ή καθισμένοι στις βεράντες των σπιτιών τους, αναπτύσσουν την ιδεολογία τους, ιδεολογία καθαρά ρατσιστική, υποθάλποντας μικρά και μεγάλα μυστικά. Μυστικά που με τη σειρά τους παίρνουν μεταφυσικές διαστάσεις στη φαντασία των δύο παιδιών. Της Σκάουτ και του Τζεμ. Τα δύο παιδιά περνούν από τα παιγνίδια και την αθωότητα της παιδικής τους ηλικίας, στην ωριμότητα της ενηλικίωσης μέσα σε ένα χρόνο. Συμπαραστάτη έχουν τον πατέρα τους, τον Άττικους, έναν θυμόσοφο και διαλλακτικό άνθρωπο. Αποκορύφωμα στη ζωή τους, η δίκη όπου ο Άττικους καλείται να υπερασπίσει ένα νέγρο που κατηγορείται για βιασμό λευκής κοπέλας. Διπλό το έγκλημα και η υπόθεση ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα ήθη της εποχής και του νότου. Ο Άττικους συγκρούεται με το κατεστημένο και με τον άκρατο ρατσισμό που επικρατεί. Το αποτέλεσμα δεν είναι ο απόλυτος θρίαμβος του καλού, αλλά οι ρωγμές που εμφανίζονται στην μέχρι τότε άκαμπτη νοοτροπία, κι αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο κέρδος. Μέσα από την αθώα ματιά ενός εξάχρονου κοριτσιού η συγγραφέας, με πολλές πινελιές χιούμορ, στήνει την εικόνα εκείνης της εποχής και δίνει δυνατά αντιρατσιστικά μηνύματα, ενάντια στη διαφορετικότητα. Τη διαφορετικότητα είτε αυτή οφείλεται στο χρώμα και στη φυλή, είτε σε κοινωνικές και οικονομικές διαφοροποιήσεις που επικρατούν μέσα σε μία κοινωνία, είτε στηρίζεται σε προκαταλήψεις βαθιά ριζωμένες. Τα κοτσύφια ήταν και είναι πάντα γύρω μας. Το ''Είναι αμαρτία να σκοτώνεις αηδόνι '', όπως ήταν ο πρώτος τίτλος στην έκδοση του 1965, ή '' Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια'', είναι ένα βιβλίο που το διάβασα τουλάχιστον δέκα φορές, αρχής γενομένης από την τρυφερή ηλικία των 11 χρόνων, όπου πήρα και τα πρώτα μου αντιρατσιστικά μαθήματα. Είναι ένα βιβλίο αγαπημένο που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου σε δύο αντίτυπα, για τις δύο κόρες μου. Κυκλοφορεί από Εκδόσεις BELL.
0 Comments
|
|