Σε μια εποχή όπου τα ογκώδη βιβλία έχουν γίνει μόδα, το να συναντάς στην αναγνωστική σου πορεία μυθιστορήματα μικρής έκτασης μα μεγάλης αναγνωστικής αξίας, είναι πραγματικά ένα γεγονός που καταδεικνύει περίτρανα πως τελικά η ποσότητα που μας έχουν επιβάλει δεν είναι απαραίτητο συστατικό για την ποιότητα ενός έργου.
Το «Μετάξι» του συγγραφέα Αλεσσάντρο Μπαρίκκο αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα! Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1996 στην ιταλική γλώσσα με τίτλο «Seta» και αποτελεί το 3ο κατά σειρά λογοτέχνημα του συγγραφέα. Στην Ελλάδα ήλθε μέσω των εκδόσεων ΠΑΤΑΚΗ το 1997 σε μετάφραση της κυρίας Λένας Ταχμαζίδου. Έκτοτε έχουν ακολουθήσει αρκετές επανατυπώσεις φτάνοντας μέχρι και τον Μάιο του 2016 την εικοστή τρίτη έκδοση. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έφτασε στα χέρια μου κάπως τυχαία, ή ίσως και όχι και κατάφερε μέσα απ’ το σύντομο ταξίδι που μου χάρισε, μιας και αποτελείται από 111 μόλις σελίδες, να αφήσει παντοτινά το χνάρι του στην αναγνωστική μου ύπαρξη. Το ταξίδι αυτό ήταν πραγματικά απολαυστικό. Ήταν ένα ταξίδι βαθιά νοσταλγικό, πασπαλισμένο με την αστερόσκονη των παραμυθιών, αλλά και το μεθυστικό ενήλικο άρωμα του έρωτα. Ήταν ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης που πυροδοτήθηκε από το ταξίδι του πρωταγωνιστή Έρβε Ζονκούρ μέχρι το τέλος του κόσμου. Συγκεκριμένα, ο αναγνώστης παρακολουθεί την ζωή του Έρβε, ο οποίος είναι από τους ανθρώπους που «αγαπούν να παρευρίσκονται στη ζωή τους, θεωρώντας ανάρμοστη οποιαδήποτε φιλοδοξία να τη ζήσουν». Ο Έρβε ζει με την γυναίκα του στο Λιβαλλεντιέ, ένα χωριό της Γαλλίας, που δραστηριοποιείται με τη σηροτροφία και την μεταξοκλωστική. Η επιδημία όμως, που θα εξαπλωθεί αναπάντεχα μια χρονιά, και θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή παραγωγή αυγών μεταξοσκώληκα, σε συνδυασμό με την παρουσία του Μπάλνταμπιού, θα διαδραματίσουν σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη της ζωής του Έρβε, ο οποίος μετά από προτροπή του Μπάλνταμπιού, θα ταξιδέψει μέχρι το τέλος του κόσμου, την μακρινή Ιαπωνία με σκοπό την αναζήτηση αυγών μεταξοσκώληκα. Ένα ταξίδι αρκετών χιλιόμετρων που θα εμφανίσει μία περιοδικότητα σε βάθος χρόνου, αφού τη διαδρομή αυτή ο Έρβε θα κλιθεί να την διανύσει πολλές φορές. Ο συγγραφέας με λόγο απλό, σφιχτοδεμένο κι αρκετά περιγραφικό, λόγο που διαχέει μία έντονη ποιητικότητα και αποπνέει την μαγεία των παραμυθιών, δημιουργεί ένα φωτεινό και καθάριο κείμενο, το οποίο διακρίνεται για την επιβλητικά ονειρική ατμόσφαιρα του, καθώς και την γλυκόπικρη γεύση του. Χρησιμοποιώντας με μαεστρία λέξεις λιτές, καθημερινές, δίχως βαρύ ήχο καταφέρνει να οικοδομήσει εικόνες ολοζώντανες, που εκπέμπουν φως και χρώματα. Εικόνες που εκπέμπουν τις δικές τους τρυφερές μελωδίες κι αναδύουν αρώματα λεπτά κι ισορροπημένα. Αρώματα γλυκά όπως αυτό του έρωτα, να συνδυάζεται αριστοτεχνικά με το πικρό άρωμα του αποχωρισμού και της νοσταλγίας και να δημιουργούν έναν ξεχωριστό συνδυασμό! Εικόνες πλημμυρισμένες με συναισθήματα, τα οποία με την αμεσότητα που διέπει το κείμενο, αλλά και το θερμό κι οικείο ύφος που έχει πλάσει ο συγγραφέας, μεταγγίζονται με άνεση στον αναγνώστη, σκαλίζοντας έτσι με ευκολία, την ύπαρξη του. Ο Αλεσσάντρο Μπαρίκκο καταφέρνει να δημιουργήσει ένα παραμύθι για ενήλικες που μέσα από την απλότητα του ψηλαφά διαχρονικά ζητήματα της ζωής που αφορούν την μοίρα, τις ανθρώπινες αποφάσεις και τις επιπτώσεις αυτών στη ζωή τους. Ζητήματα που ενεργοποιούν την σκέψη του αναγνώστη, ο οποίος γίνεται συνοδοιπόρος του Έρβε όχι μόνο μέχρι την μακρινή Ιαπωνία, αλλά ταυτόχρονα και σ’ ένα ενδοσκοπικό ταξίδι του πρωταγωνιστή, αλλά και του ίδιου, ένα ταξίδι στον κόσμο των πραγματικών του ονείρων κι επιθυμιών. Σε έναν κόσμο όπου η ομίχλη της πλάνης έχει πια καταλαγιάσει και η εύθραυστη ευτυχία της καθημερινότητας του Έρβε φαίνεται όπως πραγματικά είναι, σαν μια ραγισμένη πορσελάνη, εμφανώς ταλαιπωρημένη από τον χρόνο... Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, το «Μετάξι» ήταν για μένα μια μοναδική αναγνωστική εμπειρία. Μία εμπειρία αλησμόνητη! Ήταν ένα βιβλίο που κατάφερε μέσα από το μεστό, περιεκτικό, μα και ονειρεμένο συνάμα περιεχόμενο του να με παρασύρει σε έναν κόσμο γαλήνιο, λεπτό και ισορροπημένο, αυτό της Ιαπωνίας. Ήταν ένα μυθιστόρημα που κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του πλημμύρισα με μυριάδες συναισθήματα, ενώ διεγέρθηκαν όλες μου οι αισθήσεις μέσα απ’ τα φινετσάτα αρώματα που αναδύει, αλλά και τις ντελικάτες υφές όπως αυτή του μεταξιού, που ζωντανεύουν οι σελίδες του! Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.
0 Comments
|
|