Γράφει ο Γιάννης Ζαραμπούκας. Ένα απαλό χάδι από μια παλάμη σκασμένη να σου ανακατώνει τα μαλλιά. Ένα χαμόγελο από χείλη ζαρωμένα να σε γεμίζει φως. Ένα καθάριο βλέμμα αγάπης, από μάτια θαμπά, γερασμένα να σε τυλίγει στη ζεστασιά του. Ένας ψίθυρος γλυκός από μια φωνή βραχνή, λίγο πριν διαβείς το κατώφλι του ονείρου. Ένα φλιτζάνι με ελληνικό καφέ, που μοσχοβολά από νωρίς στο τραπέζι της κουζίνας να σου γαργαλά τα ρουθούνια. Μια σκιά μαυροφορεμένη να σουλατσάρει σκυμμένη στα παρτέρια του κήπου, με μια τσάπα στον ώμο. Ένα γυάλινο μπολ με αχνιστούς κεφτέδες να σκορπά τη δροσιά του δυόσμου, που έκοψε εκείνη απ' το γλαστράκι στο περβάζι της κουζίνας, για να τους ζυμώσει. Με κουβέρτα μάλλινη -που αγκυλώνει τη σάρκα- τυλιγμένος, κι εκείνη σιωπηλή να κάθεται στου κρεβατιού στην άκρη, μη σου γκρεμίσει τα εύθραυστα όνειρα που χτίζει η παιδική ψυχή σου. Πόσα αρώματα και πόσοι ήχοι, πόσες εικόνες και πόσες γεύσεις, πόσα συναισθήματα μιας παιδικής ηλικίας λησμονημένης μπορεί να φέρει τελικά στο φως η ανάγνωση ενός βιβλίου; Αμέτρητα! Πόσες αναμνήσεις αλήθεια θα βγουν απ' το σεντούκι της μνήμης και θα κρεμαστούν σε σχοινιά, να φύγει από πάνω τους η βαριά μυρωδιά, εκείνη της ναφθαλίνης, αν αφεθείς να σε ταξιδέψουν οι λέξεις ενός βιβλίου; Άπειρες! Φυσικά, αναφέρομαι στην ανάγνωση του βιβλίου «ΨΥΧΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ» του συγγραφέα Κώστα Μπέζα, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή. Ένα μικρό σε μέγεθος λογοτεχνικό έργο, που κρύβει μέσα του έναν τεράστιο όγκο συναισθημάτων! Ο κ. Μπέζας με ύφος απόλυτα εξομολογητικό και μια γραφή τρυφερή σαν χάδι, καθαρή σαν ουρανός, δροσερή σαν πηγή κρυστάλλινη, που κατεβαίνει το βουνό συνθέτει με απόλυτο σεβασμό και γνήσια αγάπη, που διαφαίνεται σε κάθε αράδα του βιβλίου, ένα απλό και ανεπιτήδευτο συναισθηματικά λογοτεχνικό έργο, το οποίο είναι αφιερωμένο στις γιαγιάδες και την αγάπη που εκείνες προσφέρουν γενναιόδωρα, ανυστερόβουλα με κάθε ίνα της ψυχής τους στα εγγόνια τους. Μετατρέποντας τον ίδιο του τον εαυτό σε λογοτεχνικό ήρωα, ο συγγραφέας ψηλαφά το παρελθόν κι αναμοχλεύει τις αναμνήσεις του, αναμνήσεις πολύτιμες, αναμνήσεις κληρονομιά ζωής, μέσα απ' τις οποίες δίνει πνοή στη γιαγιά του, μια παρουσία κιμπάρικη, η οποία με τα ατέλειωτα αποθέματα αγάπης, καθώς και τα σοφά, δοσμένα απλοϊκά διδάγματα ζωής σημάδεψε ανεξίτηλα τη μνήμη του συγγραφέα και συνέβαλε με τον δικό της τρόπο στην οικοδόμηση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του. Συντροφεύοντας τον συγγραφέα σε ένα ταξίδι με προορισμό το παρελθόν και ειδικότερα τις μνήμες εκείνες, τον πρωταγωνιστικό ρόλο των οποίων κατείχε η γιαγιά του, πυροδοτήθηκε μέσα μου ένα παρόμοιο ταξίδι, μία διαδρομή παράλληλη στο δικό μου παρελθόν, στις δικές μου παιδικές μνήμες. Τις μνήμες εκείνες που μέσα τους φώλιαζε η αγάπη της δικής μου γιαγιάς, που δεν μύριζαν ρίγανη, μα μοσχοβολούσαν δροσιά απ' τα φυλλαράκια του δυόσμου που έτριβε και τρίβει ακόμα στα χέρια της. Ταξίδι που έφερε στο μυαλό μου, όλα εκείνα τα μικρά, ταπεινά της λόγια που έκλειναν μέσα τους τη σοφία όλου του κόσμου, λόγια που πότιζε στάλα-στάλα την παιδική μου ψυχή, κοινωνώντας της διδάγματα μιας ολόκληρης ζωής. Ταξίδι που χάραξε στα χείλη μου ένα γλυκόπικρο χαμόγελο και γέμισε τα ρουθούνια μου με το μεθυστικό άρωμα της νοσταλγίας των πολύτιμων στιγμών, που κάποτε, τότε που ήμουνα παιδάκι μοιράστηκα με ΄κείνη! Ταξίδι που ο προορισμός του, έφερε δάκρυα στο πρόσωπο μου, δάκρυα χαράς για την τύχη που είχα να γευτώ την αγάπη μιας γιαγιάς και τη συνειδητοποίηση πως κάποιους ανθρώπους όσα χρόνια κι αν περάσουν θα τους κουβαλάμε πάντα μέσα μας! Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, το «ΨΥΧΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ» είναι ένα βιβλίο που με το “λίγο” του υλικού του όγκου, θα καταφέρει να γεμίσει με το “πολύ” των συναισθημάτων του την αναγνωστική σου ύπαρξη, αρκεί να του χαρίσεις την ευκαιρία της ανάγνωσης!
0 Comments
|
|