Γράφει ο Γιάννης Ζαραμπούκας. «-Πες μου ένα χαρούμενο τραγούδι για τη ζωή, είπε το δέντρο στ' αστέρι.
-Το τραγούδι που λέει η καγκελόπορτα όταν ανοίγει και μπαίνει κάποιος που αγαπάς.» αναφέρει κάπου μέσα στο βιβλίο της με τίτλο «Το χρώμα του φεγγαριού» η πολυγραφότατη συγγραφέας Αλκυόνη Παπαδάκη, απόσπασμα που όπως φαίνεται κούμπωσε απόλυτα με την πλοκή του μυθιστορήματος της πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως Φρόσως Αποστόλου και αποτέλεσε το έναυσμα, πηγή έμπνευσης για να τιτλοφορηθεί το πρώτο της βιβλίο «Η Καγκελόπορτα της Αγάπης». «Η Καγκελόπορτα της Αγάπης» είναι ένα αμιγώς αισθηματικό μυθιστόρημα μέσα από τις σελίδες του οποίου η συγγραφέας μας καθιστά κοινωνούς των σκέψεων των ηρωίδων της και κατ' επέκταση της ίδιας. Σκέψεων που αφορούν την έννοια και τη δύναμη της φιλίας, της αγάπης και του έρωτα! Έχοντας ως φόντο την υγρή και ατμοσφαιρική πόλη της Θεσσαλονίκης, η συγγραφέας στήνει το μυθιστόρημα της και ξεδιπλώνει τις ζωές των τριών νεαρών ηρωίδων της. Ζωές που συμπορεύονται στο πέρασμα των χρόνων και δημιουργούν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν ανάμεσα στις ηρωίδες άρρηκτοι δεσμοί φιλίας, που θα τολμούσα να πω ότι αγγίζουν τα όρια της συγγένειας. Εξάλλου οι φίλοι είναι τις περισσότερες φορές η οικογένεια που επιλέγουμε να έχουμε! Μία φιλία που με το πέρασμα του χρόνου μεστώνει, αποκτά μία έντονα μεθυστική γεύση σαν το καλό κρασί, που το άγγιγμα του χρόνου του φέρεται με ευγένεια και σεβασμό. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τις τρεις νεαρές ηρωίδες, τη Δέσποινα, τη Σοφία και την Ελένη στο κοινό τους ταξίδι προς την ενήλικη ζωή, μιας και τις συναντά λίγο πριν την ολοκλήρωση του Λυκείου, στην κοπιαστική εκείνη περίοδο των Πανελλαδικών Εξετάσεων, όπου τα τρία αυτά κορίτσια αφήνουν την ανεμελιά και την αθωότητα της παιδικής κι εφηβικής ηλικίας πίσω τους για πάντα και ετοιμάζονται για το ταξίδι τους στον κόσμο ως ενήλικες πια, προσπαθώντας να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους και να ζήσουν τα όνειρα τους! Η ζωή τους κυλά. Τα γεγονότα τρέχουν κι αναστατώνουν την καθημερινότητα τους. Μια καθημερινότητα πότε όμορφη, χαμογελαστή, πλημμυρισμένη με φως και πότε σκληρή, γεμάτη θλίψη και σκοτάδι. Η γλύκα διαδέχεται την πίκρα. Η Δέσποινα, η Σοφία κι η Ελένη μεγαλώνουν. Ωριμάζουν. Η καθημερινή τριβή δημιουργεί ανάμεσα τους μερικές φορές εντάσεις, μα η φιλία τους, ούσα τόσο δυνατή τις ξεπερνά και συνεχίζει, με όποιο κόστος! Συνδετικός κρίκος της σχέσης τους, η θεία της Δέσποινας, η Αμαλία. Μία γυναίκα όμορφη σαν τις νεράιδες των παραμυθιών, αινιγματική μιας και μία ομίχλη περικλείει το παρελθόν της και εξαιρετικά ταλαντούχα στο κομμάτι της ζωγραφικής. Μία γυναίκα με τεράστια αποθέματα αγάπης, η οποία θα αποτελέσει σανίδα σωτηρίας των κοριτσιών σε δύσκολες κι αδιέξοδες για εκείνες στιγμές. Η Φρόσω Αποστόλου συνθέτει ένα μυθιστόρημα που αποπνέει γλυκύτητα, νοσταλγία, δροσιά και τη φρεσκάδα της νεότητας! Με λόγο απλό, απαλλαγμένο από γλωσσικές υπερβολές, μα απόλυτα εικονοπλαστικό, λόγο που ρέει αβίαστα και παρασύρει τον αναγνώστη σε ένα απολαυστικό ταξίδι, η συγγραφέας δημιουργεί ένα μυθιστόρημα που μέσα απ' τις σελίδες του καθρεφτίζει τη σημερινή κοινωνία και μας γνωστοποιεί σκέψεις και προβληματισμούς που αφορούν τους νέους. Διαβάζοντας το όλοι μας θα βρούμε κάποιο δικό μας κομμάτι στις ηρωίδες και τους ήρωες της συγγραφέως. Απόλαυσα την ανάγνωση του συγκεκριμένου μυθιστορήματος αρκετά! Αν και σε κάποια σημεία αισθάνθηκα πως κάτι μου έλειπε. Θα ήθελα ίσως να δοθεί στους χαρακτήρες μεγαλύτερο βάθος και να αναπτυχθούν λιγάκι περισσότερο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως το βιβλίο της πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως δεν ικανοποίησε τις αναγνωστικές μου ανάγκες! Ολοκληρώνοντας λοιπόν «Η Καγκελόπορτα της Αγάπης» της κ. Φρόσως Αποστόλου είναι ένα αξιόλογο μυθιστόρημα, που σίγουρα θα σας κρατήσει ευχάριστη αναγνωστική συντροφιά! Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή.
0 Comments
|
|