ΗΜΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ - ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΦΟΡΝΤ

​«Ημέρα Ανεξαρτησίας» τιτλοφορείται το μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα Ρίτσαρντ Φορντ που κυκλοφόρησε το 1996 και βραβεύτηκε με “Pulitzer”, “Faulkner” και “Pen”. 
Στα ελληνικά το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε μόλις φέτος από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ σε μετάφραση του Θωμά Σκάσση.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί το 2ο μέρος της τετραλογίας του συγγραφέα με ήρωα τον Φρανκ Μπάσκομπ. 
Κυκλοφορούν επίσης στα ελληνικά το 1ο και 3ο μέρος της σειράς με τίτλους αντίστοιχα τους:
«Ο Αθλητικογράφος» και «Η χώρα όπως είναι». 

Στο «Ημέρα Ανεξαρτησίας», ο Φρανκ μη έχοντας ακόμη ξεπεράσει τόσο τον χωρισμό του από την πρώην γυναίκα του, όσο και τον θάνατο του γιου του, Ράλφ, προσπαθεί με κάθε τρόπο να οικοδομήσει μία φαινομενικά άρτια στρωμένη καθημερινότητα, καθημερινότητα ομαλή που να συνάδει με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του μέσου Αμερικανού πολίτη και να ανταποκρίνεται σε αυτό που πολλοί ονομάζουν “αμερικανικό όνειρο”. 

Κι έτσι, χτίζει μία άνευρη πραγματικότητα. 

Μία πραγματικότητα δίχως ουσιαστικό περιεχόμενο και ενδιαφέρον, αποστειρωμένη από έντονα συναισθήματα.
Μία πραγματικότητα που την ξοδεύει ανάμεσα στην πώληση σπιτιών σε ζευγάρια για να θεμελιώσουν σ' αυτό μια ζωή ιδανική και στα εφήμερα κρεβάτια των περιστασιακών ερωμένων του. Περνώντας όμως και κάποια Σαββατοκύριακα συντροφιά με τα δύο του παιδιά, θέλοντας να διαδραματίσει σωστά τον ρόλο του πατέρα.

Σε αυτό το μυθιστόρημα ο αναγνώστης συναντά τον Φρανκ λίγες μέρες πριν τον εορτασμό της ημέρας της Ανεξαρτησίας και γίνεται συνοδοιπόρος του σε ένα οδοιπορικό γεμάτο απρόσμενες κωμικές αλλά και δραματικές καταστάσεις. Γίνεται σύντροφος του στο οδικό του ταξίδι με προορισμό το σπίτι της πρώην γυναίκας του, από όπου θα παραλάβει τον έφηβο γιο του, Πολ, για να μοιραστεί αποκλειστικά μαζί του ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο, με σκοπό να συνδράμει στην βελτίωση της συμπεριφορά του, μιας και τον τελευταίο καιρό ο δεύτερος εμφανίζει αρκετά προβλήματα προσαρμοστικότητας. 

Ο συγγραφέας με λόγο έντονα περιγραφικό και λεπτομερή, λόγο που σε πολλά σημεία κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αποκτά έναν κινηματογραφικό κάπως χαρακτήρα, αφού ο αναγνώστης έχει την εντύπωση πως ο αφηγητής “ζουμάρει” σε μικρά αντικείμενα που περιλαμβάνονται στον χώρο που βρίσκονται οι ήρωες, χτίζει ολοζώντανες εικόνες, εικόνες που διέπονται από ηρεμία και δημιουργούν στον αναγνώστη ασφάλεια και συναισθήματα δίχως ένταση.

Μέσω αυτών των εικόνων ο συγγραφέας σκιαγραφεί την καθημερινότητα του Φρανκ, που θα μπορούσε να γενικευτεί και να αποτελεί την καθημερινότητα ενός μέσου Αμερικανού πολίτη, ενώ παράλληλα γειώνει τον αναγνώστη αποδομώντας σταδιακά την απατηλή ευτυχία του Φρανκ και την στρωμένη του ζωή.

Όσο η ανάγνωση προχωρά, τόσο ξεφτίζει το αμερικανικό όνειρο...

Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τη ζωή του Φρανκ σαν μια “καλοστημένη” βιτρίνα μαγαζιού, καθαρή, τακτοποιημένη και λαμπερή.
Βιτρίνα στην οποία ο συγγραφέας με όπλο τους τις λέξεις δημιουργεί ένα αμυδρό ράγισμα.
Ράγισμα το οποίο με τον καιρό μεγαλώνει και δίνει στον αναγνώστη την δυνατότητα να δει μέσα από το τζάμι την ζωή του Φρανκ στις πραγματικές της διαστάσεις.

Στο σύνολο του το «Ημέρα Ανεξαρτησίας» αποτελεί ένα καθαρά ενδοσκοπικό μυθιστόρημα, αφού ο αναγνώστης γίνεται δέκτης όλων των σκέψεων, αμφιβολιών και προβληματισμών του Φρανκ στην συνεχή οδύσσεια απάντησης βασικών ανθρώπινων ερωτημάτων σχετικά με την σύνθεση της προσωπικής ταυτότητας, την εύρεση σκοπού και λόγου ύπαρξης.

Μία οδική οδύσσεια που μέσα από την έντονα εικονοπλαστική γραφή του συγγραφέα αποκτά συναισθηματικό χρώμα παρ' όλη την μουντάδα που κυριαρχεί στις ατέρμονες περιγραφές των δυτικών πολιτειών, από τους τεράστιους αυτοκινητόδρομους και τα μοτέλ μέχρι και τα άδεια γήπεδα μπάσκετ και τις αχανείς εκτάσεις καλαμποκιού.

Έχει τεράστιο ενδιαφέρον τέλος ο “σιωπηλός” τρόπος του συγγραφέα να παρουσιάσει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του τις τραγωδίες που σημάδεψαν κι ίσως κατέστρεψαν τις ζωές των ηρώων.
Δίχως να υπάρχει συναισθηματικό “κρεσέντο” κι η αφήγηση να γίνεται υπερβολική, ο Ρίτσαρντ Φόρντ οδηγεί τον ήρωα του στην συνειδητοποίηση της κενότητας που διέπει την ζωή του, μια ζωή που ισορροπεί επικίνδυνα μεταξύ αλήθειας και ψεύδους.

Ο Φρανκ αποστασιοποιείται από καθετί που αφορά τη ζωή του και μέσα απ' την απόσταση ενός τρίτου διαπιστώνει πως τα καθίσματα της θεατρικής παράστασης-ψεύτικης ζωής που έχτισε για 'κείνον είναι τελικά απολύτως άδεια...

Ολοκληρώνοντας, η ανάγνωση του βιβλίου «Ημέρα Ανεξαρτησίας» ήταν μία μοναδικά ενδοσκοπική εμπειρία που μου χάρισε αμέτρητες στιγμές εσωτερικού προβληματισμού.
Είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Φορντ που διαβάζω κι είμαι σίγουρος πως στο κοντινό μέλλον θα αναζητήσω και τα υπόλοιπα βιβλία του.