ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ - ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

Σε μια εποχή φαιδρή, εποχή της ταχύτητας και της εικόνας, εποχή που οι αξίες της εθνικής συνείδησης και της φιλοπατρίας έχουν όχι μόνο λησμονηθεί σε μεγάλο βαθμό, αλλά και φορτιστεί ως έννοιες με μία αρκετά παρεξηγήσιμη σημασία, έρχεται το νέο ιστορικό μυθιστόρημα του κ. Παπαθεοδώρου με τίτλο «Γυναίκες της μικρής πατρίδας» από τις Εκδόσεις Ψυχογιός για να εμπνεύσει, να σπείρει σκέψεις, να προβληματίσει και να κρατήσει άσβεστη τη φλόγα αυτών των αξιών!
 
Δυόμιση χρόνια μετά τη διλογία «Ζωές του Φθινοπώρου» ο κ. Παπαθεοδώρου επανέρχεται με ένα πληθωρικό, όσον αφορά τον όγκο των ιστορικών πληροφοριών που περιέχονται στο εσωτερικό του, μυθιστόρημα, το οποίο για ακόμα μία φορά υμνεί τη δύναμη της γυναικείας φύσης, αφού ο δημιουργός ακολουθεί το συγγραφικό μοτίβο που είχε αναπτύξει στην  πολυδιαβασμένη “Τετραλογία του Εμφυλίου”.
 
Γυναίκες της μικρής πατρίδας.
Γυναίκες με φεμινιστική κοψιά μέσα σε μια αμιγώς ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Γυναίκες νέες που ανατράφηκαν με αξίες κι ιδεώδη, με αποτέλεσμα ν' ανθίσει μέσα τους η αγάπη για την πατρίδα και το ελληνικό Έθνος!
Γυναίκες που δε δίστασαν να απαρνηθούν τη στρωμένη παρά τις δυσκολίες της εποχής καθημερινότητα τους και να αγωνιστούν για τα πιστεύω τους, η καθεμιά με τον δικό της τρόπο!
Γυναίκες που πήραν τη ζωή στα χέρια, αψήφησαν τις απειλές του εχθρού και σήκωσαν δυσανάλογα για τους λεπτούς τους ώμους βάρη.
Γυναίκες που τόλμησαν και πάλεψαν!

Γι' αυτές τις γυναίκες, τις Μακεδόνισσες, αυτές που δεν γεννήθηκαν απαραίτητα στην Μακεδονία μα την αγάπησαν, την πόνεσαν και θυσιάστηκαν για χάρη της,  επέλεξε να μας μιλήσει ο συγγραφέας.    

Για την Αρετή και την Φωτεινή. 
Των δυο κοριτσιών, που μπορεί να έχουν διαφορετικές καταβολές, μα μεγάλωσαν με το ίδιο πάθος κι όνειρο για μια ενωμένη και ελεύθερη Ελλάδα, τις ζωές των οποίων παρακολουθούμε από τη στιγμή που γεννήθηκαν.
 
Το μυθιστόρημα του κ. Παπαθεοδώρου είναι διαιρημένο σε 5 μέρη. Στο προοίμιο με τίτλο «Πρωτοτόκια», στο 1ο μέρος «Σε φουρτουνιασμένους ουρανούς», στο 2ο μέρος «Ανθισμένοι Κλώνοι», στο 3ο μέρος «Λιανοκέρια» και στον επίλογο που έχει τον τίτλο «Εξομολογήσεις».
 
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς στο προοίμιο  ο αναγνώστης παρακολουθεί τις συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκαν τα δύο κορίτσια. Στο «Σε φουρτουνιασμένους ουρανούς» (1ο μέρος) ο συγγραφέας ταξιδεύει τον αναγνώστη στην Αθήνα του 1887 όπου παρακολουθεί τα πρώτα δύσκολα και φτωχικά χρόνια της ζωής της Αρετής, στην Ανατολική Ρωμυλία και συγκεκριμένα στην Φιλιππούπολη του 1896 όπου ζει η Φωτεινή, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με το σκληρό πρόσωπο των Βουλγάρων, οι οποίοι επιδίδονται σε ανθελληνικές πράξεις και ειδικότερα σε σφαγές και λεηλασίες με σκοπό όχι απαραίτητα την απομάκρυνση του ελληνικού πληθυσμού, μα την αναγκαστική προσάρτηση του στην Εξαρχία, δηλαδή στο Βουλγάρικο κράτος (τα γεγονότα στην πραγματικότητα συνέβησαν το 1906, μα για λόγους δομής του μυθιστορήματος αναφέρονται νωρίτερα) , καθώς και στα Χανιά του 1897 όπου ζει ο μικρός Μάνος Παπαδάκης με την οικογένεια του και τον ήρωα παππού του, περίοδο που οι Τούρκοι προβαίνουν σε βιασμούς, εμπρησμούς και σφαγές του ελληνικού πληθυσμού με αποτρόπαια αποτελέσματα.
 
Στο δεύτερο μέρος «Ανθισμένοι Κλώνοι», όπως γίνεται διακριτό και από τον τίτλο, ο αναγνώστης παρακολουθεί τις ζωές των δύο κοριτσιών που έχουν πια «ανθίσει», έχουν μετατραπεί δηλαδή σε δύο νεαρές γυναίκες με όνειρα, υψηλά ιδεώδη, αξίες και πάθος για τη ζωή! Η δράση μετατοπίζεται τόσο χωρικά, όσο και χρονικά. Τα σκηνικά αλλάζουν. Ο αναγνώστης ταξιδεύει χρονικά στις αρχές του 20ου αιώνα και χωρικά στην Θεσσαλονίκη όπου διαμένει πια η Φωτεινή, ενώ παραμένει στην Αθήνα για την Αρετή! Οι ζωές των κοριτσιών δύο κουβάρια νήμα που ξεδιπλώνονται ταυτόχρονα, εξάπτουν την περιέργεια του αναγνώστη και κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του. Παράλληλα, ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός των δράσεων που αφορούν την οργάνωση του Μακεδονικού Αγώνα!
 
Στο τρίτο μέρος του βιβλίου «Λιανοκέρια» η δράση των ηρώων χρονολογείται το 1903 –έναν χρόνο πριν την επίσημη έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα- και συγκεντρώνεται αποκλειστικά στην Μακεδονία! Τα γεγονότα που διαδέχονται το ένα το άλλο με αρκετό γρήγορο ρυθμό σοκάρουν πολλές φορές με την σκληρότητα τους. Η δράση κορυφώνεται. Τα συναισθήματα του αναγνώστη όπως η αγωνία για την τύχη των ηρώων χτυπάνε κόκκινο! Τόσο η Αρετή, όσο κι η Φωτεινή παρά το νεαρό της ηλικίας και την εύθραυστη γυναικεία τους φύση δε δειλιάζουν και δε μεμψιμοιρούν. Αντίθετα, υψώνουν το ανάστημα τους, προτάσσουν τα στήθη τους στον εχθρό και συμμετέχουν ενεργά η καθεμιά με τον δικό της τρόπο στον Μακεδονικό Αγώνα.
 
Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου, τον επίλογο, το πιο αινιγματικό ίσως σημείο του βιβλίου που γεννά πολλά ερωτήματα για τη συνέχεια της πορείας των ηρώων, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την πρωτοπρόσωπη αφήγηση εξού και ο τίτλος «Εξομολογήσεις» για να μας μεταφέρει σε πιο έντονο βαθμό τα συναισθήματα και τις σκέψεις που ταλανίζουν τις δύο πρωταγωνίστριες!
 
Οι Γυναίκες της μικρής πατρίδας λοιπόν  είναι ένα μυθιστόρημα που βρίθει ιστορικών πληροφοριών σχετικών κυρίως με τον Μακεδονικό Αγώνα. Πληροφορίες πολλές από τις οποίες συνθέτουν ένα άγνωστο τμήμα της ιστορίας για μια αξιοσημείωτη μερίδα αναγνωστών. Δίχως να κουράζουν ή να υψώνουν απροσπέλαστη τροχοπέδη στη ροή της μυθιστορηματικής πλοκής, οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται από τον συγγραφέα απόλυτα ισορροπημένα και κεντούν βελονιά τη βελονιά ένα ευκρινές ιστορικό φόντο, το οποίο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της ζωής των δύο ηρωίδων.
 
Ο συγγραφέας χωρίς να γίνεται διδακτικός υιοθετεί έναν ρόλο άκρως διαφωτιστικό που αναδεικνύει τα ιστορικά γεγονότα γύρω από τον Μακεδονικό Αγώνα, ενώ παράλληλα μέσα από τις δύο ηρωίδες του καταφέρνει σε μία εποχή όπως η σημερινή να αναμοχλεύσει ξεχασμένες αξίες όπως η αγάπη για την πατρίδα, να τις καλλιεργήσει εκ νέου στις ψυχές των αναγνωστών, να δημιουργήσει αμέτρητες σκέψεις, προβληματισμούς και παραλληλισμούς με το σήμερα, αφού το συγκεκριμένο ζήτημα μας ταλαιπωρεί ξανά...
 
Ο συγγραφέας καταφέρνει ειλικρινά μέσα από τους μυθιστορηματικούς του χαρακτήρες, όπως είναι οι δύο πρωταγωνίστριες του βιβλίου, μα και τα ιστορικά πρόσωπα με τα οποία οι ίδιες συναναστρέφονται ή απλά αναφέρονται στις σελίδες του βιβλίου να δημιουργήσει μία πληθώρα προτύπων που αφορούν συγκεκριμένα το πρότυπο του σωστού και ευσυνείδητου πολίτη και σίγουρα να εμπνεύσει κάθε αναγνώστη και ίσως να πυροδοτήσει μέσα του μία μικρή έστω αλλαγή στη στάση του απέναντι στην κοινωνία και γενικότερα την πατρίδα του, την Ελλάδα!
 
Η γραφή του κ. Παπαθεοδώρου μεστή, άμεση, ιδιαίτερα εικονοπλαστική και λυρική, κυλάει με άνεση καταδεικνύοντας την αφηγηματική δεινότητα και πείρα του συγγραφέα, παρασύροντας τον αναγνώστη σε ένα περιπετειώδες και μορφωτικό συνάμα ταξίδι. Οι εικόνες πλάθονται με γλαφυρότητα και περισσή ζωντάνια, ενώ τα συναισθήματα που γεννιούνται στον αναγνώστη είναι πηγαία! Ο ίδιος, ο αναγνώστης δηλαδή, γίνεται μάρτυρας μιας σημαντικής ιστορικής περιόδου που αφορά τον Μακεδονικό Αγώνα και κοινωνός όλων εκείνων των γεγονότων που τον περιστοιχίζουν. Ζει πλάι στις ηρωίδες, την Αρετή και την Φωτεινή και βιώνει μέσα από από αυτές όχι μόνο την σκληρότητα και τις δυσκολίες της εποχής, μα και την ψυχική ανάταση ως αποτέλεσμα των υψηλών αξιών που τις διαποτίζουν. Νιώθει το μέσα του να φλέγεται από την αγάπη για την πατρίδα και την πίστη στην ιδέα πως η Μακεδονία είναι ελληνική. Αγωνίζεται μαζί τους με σθένος. Λυγίζει. Πέφτει και ξανασηκώνεται! Γίνεται πρόθυμος να θυσιαστεί μαζί με τις κεντρικές ηρωίδες του βιβλίου για τις αξίες και τα ιδεώδη εκείνα που διαποτίζουν κάθε πόρο της ψυχής τους. 

Στο σημείο αυτό είναι άξιου λόγου να αναφερθεί πως ο δημιουργός θα μπορούσε να θεωρηθεί "δογματικός" και ίσως εθνικιστικής, μα καταφέρνει να βρει εκείνη τη χρυσή τομή που οδηγεί στην ισορροπία το έργο του, αφήνοντας τα ιστορικά γεγονότα να μιλήσουν από μόνα τους στον αναγνώστη, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τα μάτια της Αρετής στο τρίτο μέρος συγκεκριμένα του βιβλίου του προσπαθεί αν και σε μικρή έκταση να προσεγγίσει και να κατανοήσει και την άλλη πλευρά, των εχθρών. Ομολογώ πως θα ήθελα η προσπάθεια κατανόησης του συγγραφέα να κατέχει μεγαλύτερη έκταση στο σημείο αυτό, γιατί σίγουρα θα είχε πραγματικό ενδιαφέρον η παρουσίαση και της άλλης πλευράς! 

Ολοκληρώνοντας, οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ μου χάρισαν ένα απολαυστικό -στον υπερθετικό του βαθμό- αναγνωστικό ταξίδι, που θα θυμάμαι για καιρό, και συνάμα αποτέλεσαν μία μεγάλη πηγή ιστορικών γνώσεων, η οποία έγινε το εφαλτήριο για την δημιουργία ενός κύκλου σκέψεων που αφορούν το μακεδονικό ζήτημα, που μας απασχολεί και σήμερα! 

Τέλος, με σιγουριά μπορώ να πω ότι περιμένω με τεράστια ανυπομονησία το Φθινόπωρο για να φέρει μαζί του και το 2ο μέρος της σειράς που θα έχει τον τίτλο ΛΙΑΝΟΚΕΡΙΑ ΤΗΣ  ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ!

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Πρώτο έτος κυκλοφορίας 2018.
Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.