ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ - ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ

Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα '' και ...
έκλεισα το βιβλίο, έσβησα το φως και έμεινα έτσι... εκεί στη βεράντα μου, δίπλα από τις γλάστρες με τα λουλούδια τα μενεξεδιά γιατί ήθελα εκείνη τη στιγμή να την κρατήσω για τον εαυτό μου.
Γιατί ήθελα να φέρω στο νου μου τις εικόνες. Εικόνες πολλές, άλλες γεμάτες ρεαλισμό, άλλες γεμάτες τρυφερότητα, άλλες γεμάτες ευαισθησία, άλλες πιο σκληρές, άλλες γεμάτες ρομαντισμό.
Έκλεισα το βιβλίο και έφερα στο νου μου τους ήρωες και τους αντιήρωες. Ο καθένας τους πλασμένος μοναδικά, από την πένα την τόσο δυναμική - σ΄ αυτό ειδικά το βιβλίο - της Άννας Γαλανού. Την πένα τη ρομαντική, την πένα την ευαίσθητη, την πένα τη ρεαλιστική, την απαλλαγμένη από μελό τόνους, την απαλλαγμένη από καλολογικά στοιχεία χωρίς λόγο και αιτία. Την πένα τη σωστή.
Έκλεισα το βιβλίο και έμεινα έτσι ... γιατί ήθελα να παραμείνω ευάλωτη για να συνεχίσω να αισθάνομαι την αγωνία, τη χαρά τη λύτρωση της αγαπημένης ηρωίδας της Φανής. Μιας μάνας με μια μεγάλη αγκαλιά. Μιας μάνας γεμάτη προσφορά, θυσία, δύναμη, υπομονή.
Ή γιατί ήθελα να μπω στη θέση της Χριστίνας, της κόρης που είτε σαν επαναστατημένη έφηβη, είτε σαν ανασφαλής ενήλικη προσπαθεί να ισορροπήσει μέσα σε αλήθειες και ψέματα, ανάμεσα σε σκιές από παρελθόν σκοτεινό...
Ή στη θέση της Ελίνας , της αντιπαθητικής, κυνικής, ανελέητης ηρωίδας της ιστορίας, που γίνεται όμως το κλειδί για να ανοιχτούν παλιοί λογαριασμοί καλά φυλαγμένοι.
Ή για να νιώσω την ευαισθησία και τη ρομαντικότητα του Κώστα, ''που τον αγχώνουν οι Κυριακές! ''  Που έχει τελειώσει το ταξίδι του στην αυτογνωσία και αναζητά απλά ...το άλλο του '' μισό''. Κάτι τόσο απλό, αλλά και σπάνιο να βρεθεί. Που έχει μάθει πια, πόσο άκαιρο και ζημιογόνο είναι το ξόδεμα πολύτιμων στιγμών της ζωής εδώ και εκεί.
Του Κώστα! Ενός ήρωα που πότε με τους μονολόγους του, μας αποκαλύπτει μια ψυχή έτοιμη να δώσει αγάπη, και πότε με το ρόλο του αφηγητή παίρνει στα χέρια του την ιστορία και μας την ξεδιπλώνει μπρος στα μάτια μας.
Η συγγραφέας ακουμπά με την πένα της σε μια ιστορία δυνατή με καλοδουλεμένη πλοκή, γεμάτη συναίσθημα εκεί που πρέπει, ή ρεαλισμό εκεί που το κείμενο τον αναζητά.
Ακουμπά σε μια ιστορία του σήμερα, με γυρίσματα όμορφα στο χθες, χωρίς να κουράζουν στην ανάγνωση, παρά να δίνουν σε σωστή δοσολογία τις πληροφορίες εκείνες τις απαραίτητες για να στηριχτεί το τώρα.  Σε μια ιστορία με πρωταγωνιστές ανθρώπους με διαφορετικές στάσεις ζωής. Με διαφορετικές κοσμοθεωρίες, με διαφορετικές ερμηνείες του τι είναι σωστό και τι λάθος.  
Ακουμπά σε μια ιστορία γραμμένη πότε σε τρίτο πρόσωπο, πότε σε πρώτο, μια ιστορία που το ρόλο του αφηγητή πότε τον παίρνει στα χέρια της η συγγραφέας και πότε ο Κώστας ο ήρωάς της. Και είναι η εναλλαγή αυτή της αφήγησης απαλή και ομαλή.
'' Όταν φεύγουν τα σύννεφα '' και ...πέντε ήρωες! Πέντε διαφορετικοί άνθρωποι! Που μπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι αναζητήσεων, ανατροπών, συμπτώσεων, σε ένα γαϊτανάκι από αυτά που στήνει τόσο συχνά η ζωή και που ξεμπερδεύοντας τις κορδέλες του, απομένουν η αγάπη και η καλοσύνη να κυριαρχούν.
'' Όταν φεύγουν τα σύννεφα '' και ...πέντε ήρωες που μετά από το πέρασμά τους τα πάντα ανατρέπονται και απομένει η αγάπη η καθαρή, η φιλτραρισμένη από μικρότητες και συμφεροντολογικές σκέψεις.
'' Όταν φεύγουν τα σύννεφα ΄΄ και ... δύο στοιχεία μένουν στο τέλος. Η καθαρότητα των σκέψεων και η απονομή δικαιοσύνης.
Δύο στοιχεία που τα έχουμε τόσο ανάγκη, ειδικά στη σημερινή μας εποχή. Και που θα πρέπει να προβάλλονται από τα βιβλία της σύγχρονης λογοτεχνίας.

Κυκλοφορεί από Εκδόσεις Διόπτρα. Πρώτο έτος κυκλοφορίας 2016.