ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ... ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ;

Γράφει η Μαρία Κουλούρη.

'' Διαβάζω πολλά βιβλία. Ένα βιβλίο κάθε εβδομάδα, ένα βιβλίο κάθε δύο μέρες, ένα βιβλίο κάθε τρεις μέρες ''.
'' Είναι εξαιρετικό! Το ρούφηξα! Το διάβασα μέσα σε μία ημέρα! ''.
'' Δέκα τρόποι, δεκαπέντε, είκοσι τρόποι για να διαβάσετε γρήγορα ένα βιβλίο! ''.
Ακούμε πολύ συχνά αυτές τις φράσεις ή τις διαβάζουμε σε άρθρα και αναρτήσεις κάτω από φωτογραφίες άλλες χιουμοριστικές, και άλλες πιο σοβαρές.

Η σχέση των αναγνωστών με τα βιβλία είναι μια σχέση δεδομένη. Υφίσταται, είναι ορατή, είναι υπαρκτή.
Είναι όμως πάντα μια σχέση αμφίδρομη; Είναι πάντα μια σχέση ισότιμη; Είναι ένα πάρε-δώσε;
Ή είναι μονόπλευρη κάποιες φορές;
Μήπως υπάρχουν σχέσεις εξ αποστάσεως αναγνωστών με βιβλία ;
Όπως είναι η σχέση ενός ζευγαριού που ο ένας μένει εδώ και ο άλλος χίλια μίλια – κι όχι κατ΄ ανάγκη ταξιδιωτικά – μακριά; Όπως είναι μια σχέση που τροφοδοτείται είτε από ανάγκη συντροφιάς, είτε συνήθειας, είτε διασκέδασης;
Θα μου πείτε πως όλες οι σχέσεις κάτι δίνουν, και κάτι παίρνουν. Πως κάτι καλό βγαίνει από την επαφή με το έτερο μέλος.
Δεν ολοκληρώνονται  όμως!
Οι σχέσεις '' εξ αποστάσεως '' στους ανθρώπους, είναι μισές και δεν προχωρούν σε βάθος. Δεν έχει ο ένας για τον άλλον τη λαχτάρα να τον γνωρίσει, να τον ζήσει, να πάρει και να δώσει.

Μήπως το ίδιο συμβαίνει και με τις σχέσεις αναγνωστών με βιβλία; Μήπως υπάρχουν, ζουν, τρέφονται και διαιωνίζονται σχέσεις που μένουν ανολοκλήρωτες;
Μήπως υπάρχουν βιβλία που δίνουν πολλά, και αντίστοιχα υπάρχουν αναγνώστες που μένουν στην επιφάνεια, παίρνοντας μόνο εκείνα που θα τους οδηγήσουν  στο ταξίδι;   
Αναζητώντας μόνο τον τελικό προορισμό;
Και ναι μεν το ταξίδι μπορεί να είναι υπέροχο, έλα όμως που χάνονται οι λεπτομέρειες, εκεί πάνω στις στροφές του ταξιδιού!
Κι είναι αυτές οι λεπτομέρειες πολύ σημαντικές, κι έχουν να δείξουν πολλά που αν τα προσπεράσουμε δεν θα τα νιώσουμε. Δεν θα ζήσουμε τη γραφή του δημιουργού τους, τους χαρακτήρες των ηρώων τους, δεν θα διακρίνουμε τα βαθύτερα νοήματά τους, δεν θα εισπράξουμε τα μηνύματά τους, δεν θα προβληματιστούμε! Απλά, παίρνοντας γρήγορα και απότομα τις στροφές του, θα απομακρυνθούμε.

Θα μου πείτε πως μπορεί να συμβαίνει η σχέση να είναι από την αρχή ορισμένη. Να είναι από την αρχή ισότιμη. Να δίνει ένα βιβλίο λίγα και να εισπράττει ο αναγνώστης αυτά τα λίγα. Και να αρκείται σ΄αυτό.
Τότε,  μιλάμε για μια δίκαιη ανταλλαγή!

Αποδεχόμενοι το  γεγονός πως υπάρχουν βιβλία που  με τη γραφή, την πλοκή και το ύφος τους δίνουν πολλά, ακόμη και σε ένα απλό ταξίδι, πόσο μάλλον σε ένα πιο πολύπλοκο με πολλές στροφές που σε βάζει σε βαθύτερα κανάλια προβληματισμού, ας μην φτιάχνουμε μαζί τους μία σχέση εξ αποστάσεως.
Ας σκύψουμε πάνω τους και ας βρούμε αυτό το κάτι που θα κάνει τη σχέση μας ισότιμη.

​Ας μη βιαζόμαστε να τελειώσουμε ένα βιβλίο.
Ποτέ δεν θα ξέρουμε τι μπορεί να χάσουμε.