Γράφει η Μαρία Κουλούρη Ζωή με υπογραφή! Ζωή γεμάτη προσφορά! Ζωή γεμάτη αγάπη! Μια ζωή δοσμένη δια χειρός Αλίκης! «Και τη λέγανε Ανθούλα! Χρόνια γλυκά, χρόνια πικρά, αποτυχίες, επιτυχίες, πάλη με τη ζωή και τους ανθρώπους. Μια πορεία ζωής ανάμεσα σε αγωνιώδη προβλήματα, αλλά και ζωογόνες ελπίδες. Και στο τέλος; Μια ζωή ήρεμη και ειρηνική, ζυμωμένη με την πάλη, την αγάπη, τη διαφωνία, τη σύμπλευση. Όλα μαζί ενωμένα, όπως οι κοίτες των ποταμών! » Και ήταν μικρή – η Ανθούλα, – και πέρασε χειμώνες πικρούς, αλλά και νοσταλγικούς, και καλοκαίρια όμορφα, και ανοιξιάτικους μήνες γεμάτους προσμονή. Και ήταν ενήλικη και χάραξε έναν δρόμο κυνηγώντας με πείσμα το όνειρό της. Το αίσθημα της δικαιοσύνης ήταν – σαν από γεννησιμιού της – καρφωμένο μέσα της. Η αδικία η κατάφωρη ήταν το κόκκινο πανί στον μικρόκοσμό της. Κοντά της είχε μια μάνα «γλυκιά και αυστηρή, δοτική αλλά και απαιτητική, γεμάτη περηφάνια, αλλά και ταπείνωση.» Και έναν πατέρα μειλίχιο και σοφό. «Βραχιόλι στολισμένο στο χέρι τους ήταν τα εφόδια που έδωσε στα κορίτσια της, βραχιόλι που δεν βγήκε ποτέ από τον καρπό τους. Ήταν για εκείνες ο ήλιος, και τ΄αστέρια, το κατακόκκινο, στρογγυλό φεγγάρι. Η μάνα ήταν ο κόσμος όλος!» Φτιάχνει όνειρα και με πείσμα και θέληση γερή προσπαθεί να τα κάνει αληθινά. Θέλει να προχωρήσει στον δρόμο της διδασκαλίας και να δώσει στους μαθητές της εφόδια για τη ζωή τους παράλληλα με τις γνώσεις. Συναντά δυσκολίες πολλές, αλλά προχωρεί γιατί μέσα της σιγοκαίει το πάθος για τη δουλειά της! «Σκέψου Ανθούλα, είπε μέσα της. Σκέψου καλά και γίνε φλογερή, σαν το απομεσήμερο του θέρους. Την καρδιά σου ας την πλημμυρίσει η ελπίδα και κυρίως η αγάπη. Με αυτά τα όπλα προχώρα και θα νικήσεις. Κανείς δεν θα μπορέσει να αντισταθεί στη φλόγα της αγάπης.» Η Ανθούλα φτιάχνει τη δική της οικογένεια και μεταλαμπαδεύει όλες τις ηθικές αξίες, αλλά και την εμπειρία, τη σοφία, όπως και το πείσμα που διακατείχε την ίδια! Ο έρωτας παίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή της. Εκείνο το νεαρό αγόρι που γνώρισε, στέκεται δίπλα της και την αγκαλιάζει με την αγάπη του, αρωγός σε κάθε της βήμα! Η Αλίκη Οικονόμου – Γιωτάκου γράφει για μια ζωή και την υπογράφει! Γράφει για τη μάνα, τον ύμνο που της αξίζει, γράφει για την προσφορά, για την αγάπη, για τον έρωτα, για τις ηθικές αξίες που πρέπει να είναι οι φάροι οι αναμμένοι στον δρόμο μας. Γράφει για μια ζωή με εκείνη την παλιομοδίτικη λυρικότητα που διακρίνει την αφήγησή της, με εκείνη την αυθόρμητη αυθεντική φωνή που διανθίζει τα κείμενά της, και που τώρα προσθέτει το στοιχείο της αμεσότητας, το ανεπιτήδευτο χωρίς περιττά στολίδια. Γράφει και είναι μια κατάθεση ψυχής γιατί είναι για μια ζωή με υπογραφή! Περίληψη από το οπισθόφυλλο : Κι ύστερα ήρθαν Αυτοί! Στο μεγαλόπρεπο σπίτι του θείου της, όπου έμεναν, ήρθαν Αυτοί! Αυτοί, οι δίχως λύπηση για κανέναν. Επιτελούσαν έργο; Δεν την ένοιαζε. Για εκείνη ήταν Αυτοί! Αυτοί χωρίς όνομα, χωρίς πρόσωπο, χωρίς έλεος! Χωρίς κανένα ανθρώπινο στοιχείο επάνω τους! Και το μεγαλόπρεπο σπίτι, με τη μεγάλη σκαλιστή, ξύλινη σκάλα, μετατράπηκε σ’ ένα ανακριτικό, απάνθρωπο μέρος! Ανακρίσεις από ποιον σε ποιον; Και γιατί; ΄Εως τότε ήξερε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια μεταξύ τους, παιδιά του ενός Θεού! Έτσι τους είχε πει ο πατέρας τους. Και, απότομα, στα έξι της περίπου χρόνια, είδε ότι της είχαν πει ψέματα όλοι! Και η μάνα; Κι αυτή, ναι! Και ύστερα, Αυτοί τις πήραν και τις δύο και τις έμπασαν στα γρήγορα, από τη μεγάλη σάλα, τη στολισμένη με παλιακές πολυθρόνες, με ανθοστήλες όμορφες που πάνω τους κρατούσαν μεγάλα ασημένια βάζα, στο δωμάτιό τους που περικλειόταν από άλλα τρία δωμάτια. Και ύστερα… σιωπή! Σιωπή σ’ αυτό το τεράστιο σπίτι! Έτρεμε! Και ύστερα, όλα άλλαξαν… Λίγα λόγια για τη συγγραφέα. Η Αλίκη Οικονόμου- Γιωτάκου, γεννήθηκε σε ένα ορεινό χωριό των Αγράφων, τη Ρεντίνα. Μεγάλωσε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως Φιλόλογος στα Τρίκαλα, για 15 χρόνια στο Λύκειο Θηλέων Λαρίσης, στο Παρίσι για δύο χρόνια και ύστερα στο Λύκειο Παπάγου, εξαιρετικό σχολείο, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Ανέπτυξε ποικίλη εξωσχολική δραστηριότητα με ομιλίες, διαλέξεις, όπως στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα «Ο Σολωμός και η επίδραση της Αγίας Γραφής στο έργο του» και ομιλίες για ποιητές: Κάλβο, Ελύτη, Σεφέρη και άλλους. Το Μάιο του 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ζωή σε δύο χρώματα» με 2η έκδοση το 2014. Το δεύτερο, με τίτλο «Καληνύχτα τώρα Μάνο» αργότερα το τρίτο με τίτλο «Κόκκινη βροχή» και μια ποιητική συλλογή «Με τους χτύπους της καρδιάς μου» Όλα αυτά από τις Εκδόσεις Μ. Σιδέρη. Τον Ιούνιο του 2020 ξεκίνησε τη συνεργασία της με τις Εκδόσεις ΔΕΡΕ με πρώτο βιβλίο «Ο ουρανός της ξενιτιάς» και με 2η έκδοση. Το 2021 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της «Ζωή με Υπογραφή» πάλι με τις εκδόσεις ΔΕΡΕ. Έχει ανέκδοτη συλλογή πολλών ποιημάτων και επίσης ανέκδοτα διηγήματα ποικίλου περιεχομένου.
0 Comments
|
|